114
Namib desert bij Swakopmund
( bosjesmannen ) met hun bijzondere ‘ kliktaal ’, Kxoe . Namibië is het eerste land dat milieubescherming heeft opgenomen in haar grondwet . Dit heeft ertoe geleid dat er veel community-based initiatieven op het gebied van toerisme zijn opgericht die niet alleen bijdragen aan de sociale voordelen voor communities , maar zeker ook de authentieke reisbeleving verrijken . Dit land voelt ruimtelijk , rustig en tegelijkertijd ruig . De warme terracotta kleuren van aarde en zand vormen de basis van het kleurpalet waar wij de komende weken doorheen mogen reizen .
Welcome to the desert Na kilometers wegstuivend zand als decor in de zijspiegel , zien we een bordje met schoenen eraan hangen : Welcome to the desert . We ontmoeten Boesman , een man op leeftijd die nooit schoenen heeft gedragen . Op blote voeten begroet hij ons . Wij gooien onze eigen muiltjes ook in de auto , want willen geen watjes lijken en volgen hem braaf de woestijn in om alle wonderen te zien . Boesman leert ons hoe te overleven op deze plek die voor het blote oog niet levendig aan voelt , maar vergis je niet … Er zijn hier slangen , hagedissen , magnesiumvelden . Er is eten en water te vinden en we leren uitwerpselen herkennen . Door het enthousiasme waarmee hij over zijn ‘ thuis ’ vertelt zouden we zo weken met deze woestijnman op pad kunnen . Dat doen we niet , we blijven één nachtje slapen : naast het vuur ligt een betonnen plaat van 3 bij 3 meter omheind met een golfplaat tegen de wind . Onze slaapplaats voor de nacht . Vredig en voldaan dromen we in onze slaapzak weg op deze adembenemende plek waar je niets anders om je heen ziet dan zandvlaktes en -duinen die overgaan in de sterrenhemel .
Heet als vuur De volgende dag vertrekken we naar een van de highlights van
Namibië : Sossusvlei en Deadvlei . Die moeten we zien , en ja natuurlijk zijn wij ook overdonderd door dit natuurfenomeen . Waar we dapper op blote voeten de duinen trotseerden aan het begin van onze wandeling , wordt het zand steeds warmer en keren we na een paar uur terug in blote bast met de T-shirts om onze voeten gewikkeld . Zo heet als vuur wordt het hier . Na een nacht op de grond bij Boesman , trakteren we onszelf op een verblijf in de luxe Desert Homestead Lodge . De eigenaren nemen ons mee te paard ( en zebra ) naar een sundower plek met koude gin-tonics . Safari zoals het heurt … De volgende dag hiken we vóór zonsopkomst vanuit ons uit bed naar de nog luxere Desert Homestead Outpost aan de andere kant van de berg zonder naam .
Amarula makes your day Na al die luxe is het tijd voor weer wat ruigheid . Gelukkig ontmoeten we Andrew , een hele gezellige vent met cowboyhoed . Charlie grijpt meteen zíjn hoed uit de auto en als twee avonturiers plannen ze samen onze verdere tocht door de Swakop Desert . Andrew kent het hier op zijn duimpje en wij hebben er zin in , want zijn bumpersticker zegt ‘ One life , live it ’. Nou man , kom maar op ! Hij neemt ons mee naar fantastische plekken en vertelt over de bijzondere plant Welwitschia die volgens de overlevering en Andrew wel 1500 jaar oud kan worden . We slapen in de daktenten op onze auto met alle flappen open , want zodra de eerste lichtstraal binnendringt willen we de berg opklimmen en het spektakel van de zonopkomst te bewonderen . Nog snel krijgen we een kop koffie in onze handen gedrukt met een ‘ special ingredient ’ in it . ‘ Amarula maakt je dag altijd vrolijker ’, zegt Andrew . In de natuur wakker worden is bij uitstek toch waar je zo vaak naar verlangt . Namibië is daar perfect voor , maar ook ontzettend divers in haar aanbod . Tijdens onze reis wisselen we de accommodaties af ; van luxe tot comfortabel , van over-the-top »