Tsimba-vaati betekent in de Afrikaanse XiTsonga taal ‘ de plek waar de ster-leeuwen landden ’. Er leven sinds tien jaar weer witte leeuwen in het land dat hen toebehoort . Dankzij de inzet van Linda Tucker en haar non-profit organisatie Global White Lion Protection Trust . Een verhaal over liefde , vrijheid en de allesomvattende Afrikaanse wijsheid .
‘ Er klinkt een stem op uit de verschroeide dalen van mijn oeroude moederland . Een eenzame stem die uitstijgt boven de heuvels van het eeuwige Afrika en een oproep doet aan alle onverschilligen . Het is een smeekbede aan iedereen die ervoor kiest werkeloos toe te zien bij het uitroeien van de witte leeuwen , de iconen van Zuid-Afrika . De heiligste dieren van mijn land . Laat ze met rust . Laat ze zich weer voortplanten , laat ze leven in de wildernis , in de natuur die hun moeder is . Op een dag , ergens in de donkere dalen van de toekomst , zal de mensheid proberen op haar schreden terug te keren en zich realiseren hoeveel er verloren is . Hoeveel er van de kennis van Afrika verdwenen is .’ – Credo Mutwa
Een passage uit het boek ‘ De Leeuwenvrouw ’ van Linda Tucker – verschenen in mei 2012 – die me onmiddellijk deed besluiten haar én de witte leeuwen van Timbavati te willen ontmoeten . Het boek vertelt het persoonlijke verhaal van Linda , model , reclamestrateeg en afgestudeerd in Jungiaanse droomanalyse en middeleeuwse symboliek . In 1991 is ze met een groep vrienden op safari in haar geboorteland Zuid-Afrika . In Timbavati , grenzend aan het Kruger National Park . Als ze rond het kampvuur zitten , horen ze het gebrul van leeuwen . De groep vrienden besluit op zoek te gaan . Het is het begin van een bloedstollend avontuur . Ze vinden de hongerige leeuwen , de open jeep wil niet meer starten en in het donker worden ze omsingeld door wat dan nog in Linda ’ s ogen meedogenloze monsters zijn . Uit het niets verschijnt een oude vrouw met een baby op haar rug , gevolgd door een jongen en een meisje . De leeuwen laten hen ongemoeid . Ook als het jongetje met een van de vrienden terugloopt naar het kamp om een andere auto te halen . Een onwerkelijke ervaring die Linda bijblijft als ze met haar echtgenoot weer haar hectische leven oppakt in Londen . In de jaren die volgen vraagt ze zich af wie die vrouw was , wat haar kracht is geweest op dat heikele moment . Waarom de leeuwen haar met rust lieten . In 1994 weet ze dat ze terug moet naar Timbavati om antwoord te krijgen op haar vragen . Het is het moment dat haar leven een wending neemt die ze nooit had kunnen voorzien . Het wordt het begin van een spirituele zoektocht naar de wijsheid en tradities van het oude Afrika .
De roep van de liefde Achttien jaar later woont Linda Tucker samen met haar tweede echtgenoot , leeuwenecoloog Jason Turner in Timbavati , is ze auteur van de internationale bestseller over het mysterie van de witte leeuwen , heeft ze een reservaat waar twee groepen witte leeuwen in het wild leven en is ze door Maria Khosa , de vrouw die haar destijds gered heeft , gewijd tot leeuwensjamaan . Ze reist de wereld over om het verhaal van de witte leeuwen te vertellen en mensen ervan bewust te maken dat deze dieren volgens de aloude Afrikaanse wijsheid het heiligste dier op aarde zijn . Linda : ‘ Maar welk dier heeft geen recht op bescherming ?’ Maria Khosa en Credo Mutwa die beiden als sjamaan en sangoma de geschiedenis van Afrika in hun genen dragen , hebben het ‘ leeuwenhart ’ van Linda geopend en haar duidelijk gemaakt dat de bescherming van de witte leeuwen en het doorgeven van de wijsheden van het oude Afrika haar levenspad zijn . Ze heeft gehoor gegeven aan de roep van het leven en gekozen voor een bestaan in dienst van de witte leeuwen van Timbavati . In dienst van de liefde , in dienst van vrijheid voor dieren die tot dan toe gezien werden als ‘ zeldzame albinoleeuwen ’ en derhalve als gewilde trofeeën voor jagers . Alleen nog te zien in dierentuinen en kooien in Zuid-Afrikaanse jachtreservaten . Opgesloten , wachtend op de kogel .
Plaats van de leeuw Er zijn op deze wereld plekken waar geen wanklank te bespeuren is . Tsau , het eigendom van Linda en Jason en het hoofdkantoor van de Global White Lion Protection Trust , is er zo één . De zon schijnt genadeloos als we wachten bij het hek om opgehaald te worden . Over een zandpad van rode aarde rijden we naar de lodge . Lemen chalets en traditioneel beschilderde rondavels rond een zwembad , een kampvuur en een open lounge , hangmatten in de schaduw . Overal Afrikaanse kunst en afbeeldingen van leeuwen . En daar is Linda , open , hartelijk . Ik speur naar tekenen van haar wijsheid , zij is de eerste sjamaan die ik ontmoet . Opvallend zijn haar rust en haar glimlach . We moeten ons eerst thuis voelen voor we gaan praten en kennismaken met de leeuwen die in vrijheid leven in het reservaat dat grenst aan de lodge . De eerste stop tijdens de zoektocht naar de leeuwen is bij de Crystal White Lion , een immens kunstwerk opgetrokken uit witte kwarts en staaldraad ; een geschenk van de »
Tekst : Marjolein Westerterp Foto ’ s : Peter Boshuijzen