GEËNGAGEERDE THRILLERS BRENGEN ZUID-AFRIKA DICHTBIJ
spreektaal , aldus Vosmaer . Meyer hanteert een spreektalige schrijfstijl . Niet ongewoon in thrillers , waarin dialogen een grote rol spelen . Meyer is goed in het gebruik van korte zinnen . Zeker als het spannend wordt . ‘ Dan begint hij bijna kortademig te schrijven , middels kleine zinnetjes achter elkaar die door komma ’ s met elkaar worden verbonden . Dat werkt heel goed om spanning op te bouwen .’
Auteur Deon Meyer laat steeds meer Nederlandse lezers kennismaken met Zuid-Afrika . Dat is niet vanzelf gegaan . Eerdere boeken van zijn hand werden namelijk genegeerd . Totdat in maart 2012 13 uur uitkwam .
Door Tim van den Brink
Probeer maar eens een negatieve recensie van 13 uur te vinden . Dat lukt niet . Terwijl in het verleden twee uitgevers hun tanden op thrillers van Meyer hebben stuk gebeten . Uitgever , A . W . Bruna , brengt zijn laatste werk uit . 13 uur vertelt het kat-enmuisspel tussen de Zuid-Afrikaanse politie en een groep criminelen om een vermiste Amerikaanse toeriste te vinden . Als de VN Detective- en Thrillergids het stempel ‘ het spannendste boek van het jaar ’ erop zet , is de doorbraak daar .
Martine Vosmaer heeft 13 uur en het onlangs uitgegeven Onzichtbaar ( mede ) vertaald . De auteur schrijft oorspronkelijk in het algemeen Afrikaans , een voornamelijk blank Zuid-Afrikaanse
Ineke van den Bergen , thriller-recensent van de Volkskrant , bevestigt dit . ‘ 13 uur is bijzonder goed omdat het een opwindend , indrukwekkend verslag is van ‘ een redelijk normale dag , gewoon 13 uur Zuid-Afrikaans politiewerk ’. Vorm , taal en inhoud zijn direct , kort en krachtig .’ Deon Meyers eerste boeken sloegen niet aan . Vosmaer : ‘ Ze zijn vertaald vanuit het Engels . Terwijl Meyer een echte Afrikaner is . Lezers kregen destijds dus een vertaling van een vertaling onder ogen . 13 uur en Onzichtbaar zijn wel vanuit het Afrikaans vertaald , waardoor de vertalers dicht bij zijn schrijfstijl zijn gebleven .’
De auteur heeft meer te bieden dan alleen een spannend boek . Tussen de regels proef je Meyers maatschappelijke betrokkenheid . Van den Bergen : ‘ De schrijver geeft een indringend beeld van Zuid- Afrika na de apartheid , na 1994 . Zo laat hij het land zien door de ogen van zijn personages , met verschillende culturele achtergronden . En passant geeft Meyer dus een analyse van een veranderende maatschappij , waarin whiteys , darkies en colourds met elkaar moesten leren samenleven . Daarmee geeft hij , zoals hij zelf zegt , een breder perspectief , waarmee hij de lezer ‘ zowel intellectueel als emotioneel kan entertainen ’. Er is misschien wel een nog veel simpelere verklaring waarom Meyers boeken zo populair zijn , meent Vosmaer . ‘ We kennen inmiddels de Scandinavische en Engelstalige thrillers wel . Dit is nieuw .’