OOG VOOR AFRIKA 3-2018 | Page 24

42 Unieke vogelwereld Veel dieren en de meeste vogels hebben geen Nederlandse naam, op internet en in het vogelboek (Helm Field Guide Birds of Madagascar, aanbevolen) en in dit artikel vind je ze onder hun Engelse naam. Niet zo verwonderlijk, want het zijn veelal soorten waar we hier nooit van hebben gehoord. Zes hele vogelfamilies komen zelfs alleen op Madagascar voor: Asities, Mesites, Tetraka’s, Vanga’s, Ground Rollers en Cuckoo Rollers. Pitta-like Ground Roller als de Long Tailed Ground Roller en Subdesert Mesite te zien. Isalo en de bijzondere dieren Na heerlijke dagen aan de kust beginnen we aan onze reis door het binnenland, een route per auto terug naar de hoofdstad. In etappes, met interessante tussenstops door een steeds veranderend landschap. Onze eerste stop is Zombitse, een bosreservaat in de halfwoestijn waar we op zoek gaan naar lemuren (halfapen). Iedereen kent de ringstaartmaki. In Zombitse zien we andere soorten zoals Sporty Lemur en Sifaka, kameleons en alweer unieke vogels. Dit is de enige plek ter wereld om Apperts Tetraka (een zangvogel die op onze Spotvogel lijkt) te zien. We overnachten bij Isalo, een berggebied dat sterk doet denken aan de Grand Canyon. Het riviertje in de diepe kloof zorgt voor leven zoals de Rotslijster en veel lemuren; de Sifaka die sierlijk door de bomen danst en nu ook de Ringstaartmaki. We genieten van de rustige zwemplekjes en sluiten de dag af met een prachtige zonsondergang achter de bergen. Het land van ooit Onze route gaat verder naar Parc Anja. Een fotogeniek bergachtig landschap waar we lemuren en kameleons zien. Onderweg maken we veel mee van het leven op Madagascar. De bevolking is arm, echt arm: ossenwagens, handkarren, fietstaxi’s en zelfs pousse pousse taxi’s waar iemand voor loopt te rennen, beheersen het straatbeeld. Mensen lopen op blote voeten en in oude kleding. Je waant je in een ‘land van ooit’, dat heeft een zekere charme maar ook een keerzijde. Gelukkig is er weinig honger. Het land is vruchtbaar en de bergen krijgen voldoende regen. Er is erosie, maar in de bergketens wordt nog genoeg water vastgehouden zodat de rivieren blijven stromen en de vruchtbare valleien het hele jaar kunnen worden benut. Fianarantsoa is een grote stad vol winkeltjes en markten, we worden overvallen door de verkeersdrukte. Wij kiezen ervoor om naar Lac Blue, tussen de theeplantages te gaan. We logeren er in huisjes die op palen in het blauwe meer staan. Een rustpunt in de reis, tenzij je van fotograferen houdt, zo mooi … Een kruispunt van mogelijkheden Fianarantsoa is ook het beginpunt van de spoorlijn naar de oostkust, het is meer een museumlijn dan een efficiënte verbinding. Toch is het een prachtige ervaring om door het steeds wisselende landschap te boemelen. Het eindpunt Manakara ligt aan de bijzondere lagunekust. De Indische Oceaan is door de branding moeilijk bevaarbaar voor kleinere schepen. In de Franse tijd zijn er verbindingen gegraven tussen de lagunes en zo ontstond het Canal de Pangalanes. Nu is het een mooie vaarroute voor een »