OOG VOOR AFRIKA 12 | Page 34

88 Het Kruithuis Een beetje geschiedenis Stellenbosch was de tweede koloniale nederzetting in Zuid-Afrika en begon als een boerengemeenschap. Gelukkig is er nog heel veel intact uit de tijd van de Verenigde Oost-Indische Compagnie. Zoals het historische Kruithuis. We lopen een vrij klein, 17e eeuws gebouw in met een Kaaps-Hollandse architectuur, gekenmerkt door de witte muren, symmetrische stijl en rijkversierde gevels. Het museum is gevuld (wat anders met zo’n naam) met kanonnen en wapens, die vroeger bedoeld waren voor de jacht en om dieren af te schrikken. Op borden kun je meer lezen over de geschiedenis, maar ik heb een gids die fungeert als wandelend geschiedenisboek. Vervolgens wandelen we naar het Burgerhuis, gebouwd in 1797 in dezelfde Kaaps-Hollandse stijl. Eikestad Eenmaal weer op straat, wijst Peter me op de vele eiken. ‘Stellenbosch kreeg door de vele eikenbomen de bijnaam Eikestad. Allemaal uit de VOC-periode. Simon van der Stel importeerde ze, maar ze groeien in het Zuid-Afrikaanse klimaat veel sneller dan in Nederland. Het was een inschattingsfout: Van der Stel wilde er wijnvaten van maken, maar daar was het hout ongeschikt voor omdat het uitzet in de hitte.’ We stappen over een andere bijzonderheid. Geulen langs de straten, waar het water van de Eerste Rivier doorheen stroomt en staan voor een kunstwerk op het trottoir. Peter vertelt dat door heel Stellenbosch beelden van verschillende kunstenaars te zien zijn, wat het dorp een bijzondere sfeer geeft. De fascinerende ‘straatkunst’ is ook te koop. In Dorp Street treffen we de enige overgebleven oude handelspost van Stellenbosch: Oom Samie Se Winkel. Tegenwoordig is het een souvenirwinkel waar je van alles kunt kopen, van zeepjes, speelgoed en kleding tot gedroogde vis, boeken en kruiden. Eerbetoon aan Nelson Mandela We naderen het einde van de tour en de gids laat me nog een beeld zien, waar ik ‘zeker een foto van moet maken’. Ik ben de hele toural obsessief aan het fotograferen, dus ik knik beleefd. Voor de Town Hall zie ik een rechthoekig beeld, bestaande uit een kaart van Zuid- Afrika met enkele aangevinkte steden. Daarvoor zit een tweede niveau met een bruine, metaalachtige laag. Terwijl ik mijn camera gehoorzaam op het beeld richt en op het schermpje kijk, valt het kwartje: de tweede laag vormt het gezicht van Nelson Mandela. Heel bijzonder hoe je dat opeens wel op je camerascherm ziet. De aangevinkte steden blijken de plekken te zijn waar Nelson Mandela vastgezeten heeft. Nu de gratis tour ten einde komt vraag ik – misschien heel onbeleefd – hoeveel fooi ‘moet’ je nou eigenlijk geven? Peter vertelt vriendelijk dat er geen vast bedrag voor staat, maar dat hij »