Peter Boshuijzen
Ik heb een historie met het fotograferen van vogels . Olifanten , leeuwen , luipaarden , ik heb vaak geluk en meestal zijn ze geduldig met me . Vogels daarentegen … In november 2016 reisden we een maand in een heerlijke bushcamper door Botswana , free as a bird ( ja , daar komt-ie al ). Ik wist eindelijk in Savuti twee (!!!) vorkstaartscharrelaars – lilac breasted rollers – in één foto vast te leggen ( en een leeuwin die de dodelijke aanval op een zebra inzet , maar dat is voor later ). De prachtig gekleurde vogels smaakten naar meer . Ik herinnerde me ineens weer Bashi , een gids die ons in Mashatu Game Reserve meenam op gamedrive en de hele rit mijn fotografische vaardigheden testte en me uitdaagde . Met een arendsblik spotte hij twee breedbekscharrelaars , vogels die je niet vaak ziet en dan ook nog twee … met een geringschattende blik keek hij toe hoe ik met m ’ n 400mm lens probeerde niemand in de jeep voor het hoofd te slaan . Ik wilde me niet laten kennen , maar kreeg m ’ n focus niet goed en die vogels , die #&%* vogels hipten heen en weer , poetsten hun verenkleed en deden maar op één moment wat ik wilde dat ze deden : netjes naast elkaar op de tak zitten , kopje dezelfde kant op , snaveltjes goed zichtbaar , compositorisch mooi . Toen ik – eindelijk – afdrukte vlogen ze weg en Bashi kon een spottende glimlach nauwelijks onderdrukken . ‘ Ah too bad . You missed the shot .’ Gelukkig had ik de shot juist wel , maar oef … vogels . Dan is er nog een dingetje bij het fotograferen van wildlife : je standpunt . Jij zit altijd ( bijna altijd ) in een jeep waardoor je of naar beneden ( is dat luipaard nou echt zo klein ?) of naar boven ( er zit precies een tak voor die twee zeearenden ) fotografeert . Je doet een dier daarmee vaak geen recht . »
Lelieloper / African Jacana