6
Ja , ik wil . Maar wat ?
Terwijl Peter staart naar de golven van de Atlantische Oceaan en zijn column ‘ al ’ klaar heeft , overpeins ik het thema van deze OOG . Ja , ik wil . Ingegeven door Gordon die besluit te trouwen in Zuid-Afrika . Het land dat zijn hart heeft gestolen . Mijn hart ook : zou ik ooit ( nog ) trouwen , dan in Zuid-Afrika . Ik heb op alle reizen al honderd mooie plekken gezien voor de mooiste dag . En ik weet dat uiteindelijk mijn as als boom terugkomt naar de Kaap . Preciezer … naar Yzerfontein . Dat gekke plaatsje dat zo in mijn hart is gekropen . Ik beleef er ultieme geluksmomenten , als bijvoorbeeld de familie struisvogel weer door onze straten paradeert , de chickies driftig pikkend erachteraan . Als de bloemen uitbundig bloeien , als walvissen voor me uit de zee opspringen , een mongoose oversteekt en zoals laatst gebeurde , een guinea fowl ( spikkelkip ) op de voordeur staat te tikken , omdat hij om welke reden dan ook besloten heeft naar binnen te willen . Dit is de omgeving waar ik schrijf , OOG maak . Waar ik voor wie dat wil schrijfweken geef , kijk maar op www . schrijfeenboekineenweek . nl De kans is echter klein dat ik ooit nog voor een Afrikaans altaar sta . Waar zeg ik dan ‘ ja , ik wil …’ tegen ? Ik zeg ja tegen de komst ( eindelijk ) van Christo Brand naar Nederland . In mei 2013 stond ik op de stoep van het huis van Nelson Mandela in Qunu . In mijn hand het eerste nummer van OOG VOOR ZUID-AFRIKA . En een brief waarin ik schreef hoezeer ik hem bewonderde en alles zou doen wat in míjn macht was om zijn land , zijn Zuid-Afrika , te koesteren en promoten . Het verhaal van Nelson Mandela is verteld . Nu is het wat mij betreft tijd het verhaal van die andere bijzondere Zuid-Afrikaan te delen . Christo Brand . Hij was 19 , Nelson Mandela 60 toen ze elkaar op Robben Island ontmoetten . Van bewaker werd Christo Brand vertrouweling en vriend . Hij schreef er na het overlijden van Mandela een boek over : Doing Life with Mandela , my prisoner , my friend . In het Nederlands verschenen als Vriendschap in gevangenschap , memoires van de bewaker van Nelson Mandela . Tijdens de lezingen op 12 en 18 november te koop , daarna via onze website www . oogvoorafrika . nl . Je hoeft maar met Christo te praten en je ziet dankzij zijn persoonlijke verhalen die grote wereldleider voor je , in zijn zwakheid en kracht . Bij je blijft de goedheid en het mededogen van Christo die maar ‘ gewoon ’ gevangenbewaarder werd en
op zijn pad Nelson Mandela vond . Het veranderde zijn leven voor altijd . Ongelooflijk trots dus dat we hem , met hulp van velen , naar Nederland hebben kunnen halen . En ik hoop dat het een onvergetelijke middag wordt voor al diegenen die al een toegangskaartje hebben aangeschaft . Ik zeg ook zonder aarzelen ‘ ja ’ tegen het ultieme avontuur , altijd . Als de wildernis roept , dan sta ik paraat . Precies een jaar geleden reisden we in een bushcamper door de wildernis van Botswana . Omdat we ‘ alles al weleens gezien hadden ’ waren we ontspannen en namen het avontuur zoals het kwam . En het kwam in talloze gedaanten van schoonheid . Van leeuwen die besloten op jacht te gaan , naar de sensatie van alleen in de wildernis te zijn . Daar zeg ik altijd ‘ ja ’ tegen . Omdat het je doet beseffen dat je leeft , al je zintuigen op scherp zet als je , met je 1.70 meter voor je campingtafeltje staat en er loopt een kudde van veertig olifanten voorbij . Ik weet niet hoe lang ik mijn adem heb ingehouden , ik weet wel dat dit soort beelden voor altijd op mijn netvlies geëtst staan . Gelukkig maar , want van de opwinding vergat ik het knopje video goed in te drukken . De herinnering blijft . En daar zeg ik ‘ ja ’ tegen . Want dat is net zo mooi als het leven . In Afrika leer je het gulzig te genieten . Per dag . Want elke dag komt met z ’ n – soms minuscule – cadeautjes . Pak ze uit . Ja , ik wil nog jaren Afrika , nog jaren OOG . Vanaf deze plek wens ik al onze lezers en adverteerders een fantastisch en avontuurlijk 2018 .
Marjolein Westerterp