OOG VOOR AFRIKA 01-2020 hoogtepunten OOG VOOR AFRIKA juni 2020 | Page 34

Finne mag mee op safari. Dat gebeurt niet zo vaak odat er meestal een minimum leeftijd van 4 is
Het strand is eindeloos en verlaten. De rieten daken van onze lodge
steken boven de bomen van het coastal forest uit. Anvil Bay is een
van de lastigst te bereiken plekken – én hoogtepunt – van deze
drie maanden durende reis door zuidelijk Afrika. Het ligt helemaal
in het zuiden van Mozambique in het Maputo Special Reserve.
Geen rode loper voor dit paradijs, maar een uitdagende tocht met
een 4WD door lichtbruin en mul zand, terwijl een ontmoeting met
agressieve olifanten op de loer ligt. En wij rijden deze tocht met
twee kinderen. Een peuter van één en kleuter van vier.
Kleuter en rugzakbaby in zuidelijk Afrika
Voordat we bij Anvil Bay binnenreden, bracht deze reis ons al op tal
van bijzondere plekken in zuidelijk Afrika. Het gebergte achter de
Tafelberg bijvoorbeeld, waar we zo snel mogelijk aan de achterkant
het overbevolkte platte tafelblad afliepen richting Kaap de Goede
Hoop over delen van de Hoerikwaggo Trail. We sliepen in tented
camps midden in de natuur op steenworpafstand van de drukke
stad. Raf van vier laat zien dat hij keurig twee uur achter elkaar kan
stappen over rots, zand en strand. Finne van bijna één bewijst hier
al een goede rugzakbaby te zijn. Later, in de Cederberg, lopen we
over een ruig, rauw, droog maanlandschap, kijken van heel dichtbij
naar rotstekeningen van de San people en slapen aan het strand
van de Langebaan Lagoon in het allerschattigste huis van deze hele
reis.
We stappen vervolgens in het vliegtuig naar Zimbabwe. Midden
in het Hwange National Park verblijven we bij Marleen Post in
haar Sable Sands Lodge tussen, misschien wel, de tamste wilde
olifanten van Afrika.
Bij Karien Kermer, ook een Nederlandse dame aan de andere kant
van de Zambezi in Zambia, sliepen we met de jongens in de oude
kleedkamer van Robert Redford en Meryl Streep.
En dan komt het moment dat we terug zijn in Durban. Hier
woonden we in een niet zo ver verleden een half jaar en dus het
voelt als thuiskomen. In Umhlanga logeren we een paar weken in
een flat van een vriend en nemen we even afscheid van het ritme
van een rondreizende familie. De jongens gaan er zelfs twee dagen
per week naar een crèche, zodat wij kunnen werken, een beetje
surfen en de komende reis naar het noorden van KwaZulu-Natal,
Mozambique en eSwatini kunnen voorbereiden.
Less is more
Volledig uitgerust gaan we op pad voor de finale van deze reis die
tot nu toe echt niet alleen maar vlekkeloos verloopt. Reizen met
jonge kinderen is hard werken en vergt een voorzichtige planning.
‘Less is more’ zou het devies van elke reizende ouder moeten zijn,
maar dat is achteraf natuurlijk makkelijk praten. Een overdaad aan
activiteiten, plekken die we gezien moeten hebben en kilometers
maken zijn onze grootste fouten geweest en na de ‘sabbatical’ in
Durban besluiten we het rustiger aan te pakken op het laatste stuk
van onze trip. Drie doelen nog in Zuid-Afrika; één bestemming in »