Ol ve Öl Arasında
Rümeysa Çırlak
Adımlarım adımlarına uymaz oldu ey Çınar!
Karanlığın yüreğini delip, çek içindeki zamanı kendine
Kus bu vahşet yüklü seyir anılarını
Kudüs ol, ağla, ama ümidini sakın ha kaybetme
Davran ve haykır ve kulak ver bu serencâma
Çek kılıç kalemini, akıt yüreğindekileri yüreğime.
Çocuk ol, sığın annenin ölümsüz şefkâtine
Sabret, küfür kefeni delmez, boğulur onun dehlizinde
Ve düşün;
Gece, aydınlığın üzerine çekilmiş kara bir tülbent
Gündüz, karanlığın içindeki ölüyü dirilten bir nur
Olmasaydı, var olur muydu varlık
Yaratılır mıydı alem?
Şükret ve masumiyetinle kal!