“ Gdzie śpiewają raki ” to niewątpliwie wielki sukces pisarski Deli Owens ; książka sprzedała się w 12 milionowym nakładzie na całym świecie . To powieść , nie tylko o miłości dwojga ludzi , jak większość zakłada , lecz przede wszystkim opowieść o naturze , dorastaniu , sprawiedliwości i morderstwie . Owens dotyka w swojej powieści wielu problemów społecznych , ale czy wyszło jej to na dobre ?
KIM JEST DELIA OWENS ?
Delia Owens jest amerykańską obrończynią przyrody , zoolożką i autorką znaną głównie z pisania o przyrodzie , a jej pierwsza powieść Gdzie śpiewają raki przyniosła jej największy rozgłos . Książka z 2018 roku została teraz przekształcona w film fabularny z udziałem Daisy Edgar-Jones ( wyprodukowany przez Reese Witherspoon ).
kiedy rozgrywa się scena śmierci , nieznanego nam bohatera . Takie przeskoki w czasie są niesamowicie rozpraszające i nie pozwalają skupić się na ciągu fabularnym .
Pogłoski o Dziewczynie z Bagien latami krążyły po Barkley Cove , sennym miasteczku u wybrzeży Karoliny Północnej . Dlatego pod koniec 1969 roku , gdy na mokradłach znaleziono ciało przystojnego Chase ’ a Andrewsa , miejscowi zwrócili się przeciwko Kyi Clark , zwanej Dziewczyną z Bagien .
Lecz Kya nie jest taka , jak o niej szepczą . Wrażliwa i inteligentna , zdołała sama przetrwać wiele lat na bagnach , które nazywa domem , choć jej ciało tęskniło za dotykiem i miłością . Przyjaźni szukała u mew , a wiedzę czerpała z natury . Kiedy dzikie piękno dziewczyny intryguje dwóch młodych mężczyzn z miasteczka , Kya otwiera się na nowe doznania — i dzieją się rzeczy niewyobrażalne .
( opis pochodzący od wydawcy )
Piękny opis , niewątpliwie zachęcający do sięgnięcia po lekturę , ale czy oddaje on prawdę ?
W mojej opinii ten utwór jest przeceniany - owszem , liczne opisy natury , problemów społecznych czy młodzieńczej miłości zasługują na pochwałę , jednak poza tym , książka ma wiele wad .
Niespójny czas akcji i czas narracji są bolączką tej powieści . Czytelnik wchodzi do świata Kyi , poznając ją jako małą dziewczynkę , co jest częstym zabiegiem powieściopisarskim ; kilka rozdziałów później zostajemy porwani w podróż w czasie , kilkanaście lat wprzód -
Innym , bardziej irytującym , w mojej opinii zabiegiem , są niesamowicie długie i szczegółowe opisy flory i fauny na bagnach . Dla miłośników przyrody , jak przypuszczam , była to przyjemność , jednak z perspektywy przeciętnego czytelnika , była to katorga . Kilka stron opisów traw czy zachowań czapli wiosną nie było niczym przyjemnym .
Najbardziej dotknęła mnie swoista romantyzacja problemu , jakim jest przemoc domowa . Narratorka jest ofiarą przemocy już od małego ; jej matka , rodzeństwo , a w rezultacie nawet winowajca , czyli ojciec , opuszczają najmłodszą z Kyie , zostawiając ją na pożarcie nie tylko przez dziką przyrodę , ale również przez okropne społeczeństwo pobliskiego miasta . Bohaterka przez cały czas broni ojca , nie mówiąc bezpośrednio o skutkach jego zachowań .