Podczas swojego sympozjum Semenza powiedział widowni, aby wstrzymała oddech. „Tlen jest czymś, bez czego można się obejść przez jak najmniejszą ilość czasu”.
Ostatnio laureat Nobla szczególnie zwraca się do wszystkich młodych naukow-ców. Mimo że większość uważa, że nauka jest domeną star-szych, tak naprawdę to na początku kariery odkrywa się najwięcej. Ponadto, Semenza skierował się z apelem o współpracę. Mówił, że rzadko można spotkać miejsce, gdzie ludzie są zarówno uzdolnieni jak i chętni do pomocy. „Kiedy pisaliśmy artykuł o odkryciu genu kontrolującego zachowa-nie organizmu przy danym poziomie tlenu, przekazaliśmy go do najlepszych czasopism i nie uznano go za wystarczająco interesujący”, opowiada. Gdy wreszcie uzyskał pomoc od Victora McKusicka, Procee-dings of the National Academy of Sciences opublikowało jego pracę, która dziś jest cytowana w ponad 6000 publikacjach naukowych.
Oprócz tego, Semenza często wspomina, że jego odkrycia świadczą o tym, jak dobrą edukację otrzymał od swoich nauczycieli. W związku z tym jedną z rad, którą laureat daje innym jest inwestowanie w edukację już od najmłod-szych lat. Dziś także inni naukowcy mówią o laureacie jako o mentorze. Caroline Vissers, doktorantka z bio-chemii, stwierdza, że rygory-styczne podejście Semenzy do badań naukowych ukształto-wało sposób, w jaki ona sama podchodzi do nauki, ponieważ zaczęła zadawać właściwe pytania i wykonywać dokładne eksperymenty.
Od czasu przyznania na-grody Nobla podobno u Gregga Semenzy uśmiech nie znika z twarzy. Jego odkrycia mogą istotnie zmienić medycynę oraz pomóc wielu chorym, a zdobycie Nobla jest tylko oczywistym potwierdzeniem ogromnej wartości pracy na-ukowca.
Monika Marek