Tożsamość społeczna to pojęcie z zakresu socjologii , które odnosi się do sposobu , w jaki jednostka identyfikuje się z grupą społeczną , do której należy . W ramach tożsamości społecznej wyróżnia się kilka wymiarów , m . in . kulturowy , etniczny , narodowy , religijny czy płciowy . Tożsamość społeczna ma kluczowe znaczenie dla kształtowania naszych przekonań , wartości i sposobu myślenia o świecie . Pierwotnie została sformułowana przez psychologów społecznych Henri Tajfel i John Turner w latach 70 . i 80 . Teoria tożsamości społecznej wprowadziła pojęcie tożsamości społecznej jako sposobu wyjaśniania zachowań międzygrupowych . Teoria tożsamości społecznej bada zjawisko „ ingroup ” i „ outgroup ” i opiera się na poglądzie , że tożsamości są konstytuowane poprzez proces definiowania różnic w sposób względny lub elastyczny , zależny od czynności , w które się angażuje . Poza tożsamością społeczną wyróżnia się tożsamość osobistą , która odnosi się do tego , jak jednostki postrzegają siebie , cechy najbardziej charakterystycznych dla jednostki , a jednocześnie najbardziej ją odróżniających od innych .
Pomiędzy tożsamością osobistą i społeczną zachodzi zależność odwrotna , tzn . kiedy człowiek koncentruje się na tożsamości osobistej , jego zainteresowanie tożsamością społeczną ulega redukcji , kiedy zaś skupia się na swojej przynależności grupowej , jego tożsamość osobista ulega rozproszeniu . Rozwój tożsamości jednostki dokonuje się w wyniku procesów kategoryzacji i ewaluacji określonych kategorii ,