Nobel Tıp Kitabevleri | Page 18

16 Genel Anatomi III. GÖVDE (truncus): 4 bölümü vard›r: • Gö¤üs (thorax) • Kar›n (abdomen) • Pelvis (pelvis) • S›rt (dorsum) IV. ÜSTTARAF (membrum superius): Çift olup, her birinde 6 temel alt bölüm vard›r: • Omuz (omos) ve omuz kemeri (cingulum pectorale) • Aksilla (axilla) • Kol (brachium) • Dirsek (cubitus) • Önkol (antebrachium) • El (manus) V. ALTTARAF (membrum inferius): Çift olup, her birinde 6 temel alt bölüm vard›r. • Kalça kemeri (cingulum pelvicum) • Kalça (coxa) • Uyluk (femur) • Diz (genu) • Bacak (crus) • Ayak (pes) ‹nsan vücudunun ö¤retiminin kolaylaflt›r›lmas› ve belli bölgelerin ayr›nt›l› incelenebilmesi için bölümler altbölümlere, bunlar bölgelere (regio = tekil, regiones = ço¤ul) ve bazen de daha küçük altbölgelere (subregio) ayr›l›r. Temel topografoanatomik birim bölge/regio kabul edildi¤inden TOPOGRAF‹K ANATOM‹, REG‹ONAL ANATOM‹ adland›rmalar› yap›l›r. Topografik düzende konular›n ifllenmesi, deriden bafllanarak derinlere do¤ru inilmek suretiyle yap›l›r. Prensip olarak, 5 tabaka vard›r; fakat bölgeden bölgeye bunlar›n kal›nl›klar› çok de¤iflebilir. 1. Deri - stratum cutaneum (cutis) 2. Derialt› veya yüzeyel fasya - stratum subcutaneum, fascia superficialis 3. Derin fasya - fascia profunda (bölgeye göre adland›r›l›r) 4. Kas tabakas› - stratum musculare / musculotendinosum 5. Kemik veya iç organ tabakas› - stratum osteum / stratum viscerale Bunlardan ilk iki tabaka yüzeyel tabakalar veya epifasyal tabakalar, son iki tabaka da derin tabakalar veya subfasyal tabakalar olarak da adland›r›l›r. ‹NSAN VÜCUDUNDAK‹ TEMEL YAPILAR VE S‹STEMLERLE ‹LG‹L‹ B‹LG‹LER I. DER‹ (cutis, integumentum commune) Deri, insan vücudunun en büyük organ› olup, yaklafl›k alan› 2 m2, ortalama kal›nl›¤› 1- 2 mm’dir. Dört temel fonksiyonu vard›r: • Vücudu mekanik, osmotik, kimyasal, ›fl›k ve termal zararl› etkenlere karfl› korur.