NEW YORK CITY Project internationalisering march 2014 | Page 7

SoHo

tatie van breder publiek hadden. Dit
gebeurde op kleine locaties.
In 2002 werden plannen opgevat om van
een parkeerterrein op the bowery een
nieuwe accomodatie te voorzien voor
the New Museum. Na een wedstrijd
werden SANAA architecten aangesteld
om het museum vorm te geven. In 2007
openden de deuren van het museum,
met 5 verdiepingen galerijruimtes, een
‘sky room’ met uitzicht over Manhattan
en een centrale liftkoker waarrond een
trappenhal loopt.
Het museum is een rechte toren waar
delen
verschoven
werden
ten
opzichte van elkaar. De witte buitengevel is bekleed met een metalen meshstructuur die het gebouw levendig
doen overkomen. De ramen zijn niet
te zien van buiten uit, waardoor het
lijkt alsof het gebouw uit 1 massief blok
bestaat. Per verdiep wordt 1 galerijruimte voorzien. Als je uit de lift stapt sta
je direct in de grote witte ruimte en kan je,
afhankelijk van verdiep, rondom de
liftkoker stappen. De lift opent slechts
aan 1 kant, maar dat is per verdiep
verschillend. Aan de zijkanten van de
liftkoker bevinden zich de trappen die
doorheen het hele gebouw tot aan de
‘sky room’ lopen. Eerst was het heel
verwarrend als je per verdiep aan
@TheNewMuseum #Thebowery
een andere kant uit de lift moest stappen, en lijkt de
The New
Museum is een ontwerp van het architectenbureau architectuur niet goed leesbaar. Toch is het
SANAA in samenwerking met architect Toshihiro-oki. ontwerp van The New Museum op geniale manier
Het gebouw telt 7 bouwlagen en ligt op 235 Bowery aangepakt. Door de verschillende, even grote ruimtes
tussen Stanton en Rivington streets, in New York City. te verschuiven ten opzichte van elkaar, crëeer je niet
The New museum begon als een idee van curator van enkel een speelse architectuur van buitenaf, maar ook
het Whitney Museum for American Art en founding een interessante ruimtebeleving binnenin.
director van the New Museum Marcia Tucker. Tucker
kon vanop de eerste rij voelen dat nieuwe werken van De collectie was soms vreemd, telkens controlevende artiesten niet gemakkelijk opgenomen werden versieel maar zeker de moeite waard om te bekijken. De
in conventionele tentoonstellingen en in de vaste collectie leek deel van de ruimtelijkheid van het
gebouw. Of het nu een lege ruimte vol sculpturen
collectie van traditionele kunstmusea.
van gedaantes op mensenmaat was, of een kamer van
In 1977 was The New museum het eerste museum vloer tot plafond doek voor het publiek, de ruimtein New York sinds de tweede wereldoorlog volledig beleving was erg interessant. de aangename grootte
gewijd aan moderne kunst. The New museum toonde van de ruimtes, met hoge - maar niet té hoge werk van artiesten die nog niet overleden waren en plafonds deden de kunst ten goede.
die bovendien amper publieke blootstelling of accep-

4