eg
os
lR
Va
nd
rla
se
it
Zw
Vrijdag 09 september; Na een goede nachtrust zitten we om half
zeven aan het ontbijt. Zeer ?jn gemalen fruit muesli, brood, kaas,
jam, melk, kof?e en eventueel laffe thee voor de drink?essen.
Vandaag staat Piz Morteratsch met 3.751m op de planning. Afstand
een kleine 4 km en 1.178 hoogtemeters. Om 07:15 uur hebben we
gegeten en de rugzakken om en vertrekken we. De route gaat gelijk
stevig omhoog. Het pad is makkelijk te vinden, moeten langs een
stukje met kettingen en zo zitten we al gauw op ongeveer 3.200
meter waar we de Vadrettin da Tschierva op gaan. We lopen hier
ook de schaduwpartijen van de bergen om ons heen uit, de zon
in. De strak blauwe lucht hadden we al maar zo het zonnetje erbij
maakt het plaatje wel compleet. De stijgijzers ondergebonden en
we steken de glacier over richting Fuorcla da Boval waarbij we aan
het einde naar rechts afbuigen. Hier komen we op een passage die
strak omhoog gaat en die volledig verijsd is. De stijgijzers doen hun
werk en geven de benodigde grip. We nemen even rust op de grat,
eten en drinken wat waarna we alles weer op de rug nemen. Na nog
een stukje verijsing lopen we de glacier op die leid naar te top. We
nemen vanaf dit punt de noord-oost route. Het pad door de sneeuw
is zeer goed begaanbaar, maar heel erg vals plat omhoog doet ons
laten werken om boven te komen. We komen inmiddels een paar
touwgroepen van andere hikers tegen die alweer op de terugweg
zijn. Om 11:45 staan we op de top van Piz Morteratsch, 3.751 meter!
De lucht is strak blauw en er is bijna geen wind op de top dus we
kunnen rustig iets eten en drinken maar vooral genieten van de
top. Met een mooi uitzicht op de Biancograt en het hele Bernina
gebied met o.a. Piz Bernina 4.049m., Piz Palu 3.901m., de Bellavista
3.922m. aan de ene kant en met het Zwitserse Graubunden en Italië
aan de andere kant is het adembenemend om hier zo te staan met
z’n drieën. De top is altijd pas ‘half weg’ dus we hebben nog een
mooie route terug naar beneden te gaan. Kost minder energie maar
is er niet makkelijker door. Sommige passages nemen we heel bewust
maar lopen vooral onze benen weer lekker los. We houden elkaar
goed in de gaten maar schieten goed op en om 15:15 uur staan we
weer op het terras van de Tschiervahütte. D’r is nog steeds een
strak blauwe lucht (die blijft ook nog wel effe) en al snel laten we
ons verwennen door een halve liter met wat me omhoog genomen
worst en kaas. We praten wat met die en gene en zorgen dat het
verloren vocht wordt aangevuld. Af en toe kijken we het dal in want
broer Jan komt vanmiddag omhoog om morgen met ons mee te
lopen. Het is inmiddels wel drukker geworden bij de hut. Zo’n 50-60
mensen zijn er inmiddels die vanavond in en om de hut verblijven.
Om zeven uur/half acht schuiven we aan tafel om weer een goede
maaltijd te krijgen. We zitten aan tafel met een ‘te zwaar’ echtpaar
(chapeau dat ze boven zijn gekomen) en 2 mensen uit Duitsland.
Zij spreekt goed engels, is eigen baas (werkt alleen als het slecht
weer is) en leeft voor de bergen is een uitspraak die ze doet. Zij
gaan de volgende dag de Biancograt op. Zo nu en dan kijken we uit
het raam of Jan al in de buurt is, want inmiddels begint het aardig
te schemeren. Uiteindelijk om kwart over negen loopt Jan binnen.
Paul regelt bij de dames nog even eten, en even later zit Jan met
een bord spaghetti bij ons aan tafel. Brengen alvast de spullen van
Jan boven, kletsen bij, openen een ?es en nemen de volgende dag
door. We gaan net als de vorige avond op tijd naar bed.