eg
os
lR
Va
nd
rla
se
it
Zw
Reisverslag Neerlands Offensief 2011, Val Roseg Zwitserland
Woensdag 07 september; kwart over negen en we zijn vertrokken.
We hebben zo’n 925 km voor de boeg dus we gaan er lekker voor
zitten. Mark heeft aangegeven dat hij het eerste stuk wel wil rijden.
Om ongeveer kwart over drie, inmiddels is het dus donderdag 8
september en we zijn vlak voor Basel. Er moet een keer getankt
worden want een auto heeft nou eenmaal benzine nodig, en Mark
moeten we even laten stoppen anders rijdt hij in één stuk door naar
Ponteresina. De benen strekken en ‘andere’ nodige dingetjes doen
en we stappen weer in voor het tweede deel van de reis. Via Zurich
en Chur gaan we de bergen in. De Julierpass, 2.284m. over en via
Silvaplana en St. Moritz rijden we Pontresina, 1.770m. in.
‘Goedemorgen Pontresina’ het is vijf over zeven! De Zwitsers hebben
nog steeds geen euri’s dus ‘overvallen’ we eerst maar even een
bank. Die weten we weer te vinden en iedereen krijgt geld uit de
muur om zo de pot voor het weekend te vullen. Het laatste stukje
naar de parkeerplaats rijdt Mark ook. En zo staan we weer, net als
2 jaar geleden voor Val Roseg. Kof?e gaat er nu wel in, dus voordat
we de rugzakken op onze ruggen nemen doen we eerste een bakkie
bij Hotel Station Pontresina. Dat bakkie doet ons goed. We kleden
ons om in onze wandelkleren op de parkeerplaats. Controleren nog
één keer de spullen in onze rugzakken, nemen nog wat beslissingen
over ?essen (waar we later spijt van hebben!) en om even voor half
negen gaan we op pad. De route naar de Tschiervahütte begint met
vals plat door het bos, wat heerlijk is om los te lopen voor wat de
komende dagen komen gaat. Na ongeveer 7 km, het is 10:15 uur
lopen we langs Hotel Roseg. Inmiddels zijn we ook uit het bos en
beginnen de echte hoogtemeters van die dag. Hotel Roseg ligt op
±2.000m. en de Tschiervahütte ligt op 2573m. Het weer is goed,
een beetje bewolkt en zo nu en dan probeert een zonnetje ons
te verwennen. Heerlijk wandelweer dus! Onderweg eten we nog
een broodje met duo penotti, kaas of worst. We hebben immers
van alles meegenomen dus volop keuze. Om 12:45 lopen we het
terras van de Tschiervahütte, 2.573m. op. Niet gek, we hebben het
in iets meer dan 4 uur gedaan. We melden ons aan bij de huttewart
Sonia en Manuela, en krijgen een mooie kamer toegewezen. D’r is
plek voor 6 personen, dus ruimte zat. Alle ‘proviant’ leggen we uit
de plank. We hebben genoeg meegenomen, blijkt. En zo zitten we
na een kleine 15 uur (gerekend vanaf vertrek Wijchen) tussen de
bergen op het terras met een heerlijke halve liter voor ons. Het zou
niet de laatste zijn. Ook Jumba, de sherpa is er weer! We praten
wat en genieten onderwijl van het uitzicht. ‘Het weer is nu nog
bewolkt maar vanaf morgen wordt het strak blauw’ weet Sonia ons
te vertellen. We zitten ‘s avonds met het eten aan tafel met 2 jonge
gasten uit Zürich die de volgende dag de Biancograt gaan doen en
dan ‘doorlopen’ naar de Marco&Rosa hutte (aan de andere kant).
Wij vertellen over onze plannen en zeggen wel naar ze te zwaaien
als ook wij boven zijn. We geven ze wat van onze snaps om ze geluk
te wensen en zij gaan ‘op tijd’ naar bed. Je moet er iets voor laten
om die hoogtes te doen. Wij kletsen nog wat met de Belgische para
militairen die met een groep in de hut slapen (in het winterraum) en
maken de geopende ?es nog even leeg. Maar uiteindelijk gaan ook
wij vroeg naar bed want ook bij ons ‘gaat het licht uit’.