X
avier Corberó i Olivella’yı (Barselona, 1935) pek çoklarınca
İspanya’nın yaşayan en büyük heykeltraşlarından biri kabul
ediliyor. 50 yıldan uzun bir süredir Barselona, Londra ve New
York’ta çalışmalarını yürüten Corberó, çoğunlukla kamusal alanlar için taş ve çeliği kullanarak ürettiği soyut ve yarı-figüratif
heykelleriyle tanınıyor. Henry Moore ve Pablo Gargallo gibi 20. Yüzyıl ustalarından etkilenen sanatçı, uzun kariyeri boyunca yaratıcılığını heykelin
yanı sıra gravür, litograf, mücevher ve madalya gibi pek çok farklı türde
değerlendirdi.
Corberó heykellerinde özellikle doğal taşla çalışırkenki özgün yöntemleri
ile dikkat çekiyor. Yarım yüzyılı bulan çalışmaları sonucunda mükemmelleşen kesme, zımparalama ve asemblaj becerileri sayesinde, el becerisinin
doğanın formlarıyla sentezlenmesiyle ortaya çıkan heykeller üretiyor. Başarısının altında malzemenin imkanlarını, heykeli iç duyguların basit bir
ifadesi olarak gören modernist düşüncenin dışına çıkan ve temel, ilkel,
sembolik ancak soyut formlara dönüştürebilmesi yatıyor. Kişisel bir ifadenin çok ötesine geçen bu tavırda, nesnelerin sembolik güçlerini temsil
ve soyutlamanın bir karışımında sentezleme becerisi var.
Xavier Corberó’nun başarısı kısa ömürlü, tüketilebilir şeylerin etrafımızı
sardığı bu mekanik, seri üretim çağında, nesnelere kaybettikleri canlılık
ve gücü doğal taşın kalıcı özelliklerini kullanarak geri vermekte yatıyor.
Çağdaş toplumlar insanı çevresindeki doğal malzemelerin çeşitliliğinden
ve kalitesinden koparmışken Corberó’nun mermer, akik ve bazalt gibi taşlardan ince bir zanaatle üretilen heykelleri ilkel duyguları harekete geçirmek üzere doğal nesnelerin manevi ve animist gücüne dokunuyor.
Corberó’nun işleri kimi zaman ironik olabilecek kadar monolitik/ağır ve
hafif/görsel olmayı aynı anda beceriyor . Heykell eri çağdaş aklın onları bir
yere yerleştirme eğiliminin dışına taşıyor. Corberó’nun işi heykel nesnesinn kendisiyle değil, malzeme, şekil ve prosesin imkanları arasındaki geçişle ilgili. Duygusal ve taktiksel ilişkileri ile eserleri, soyutlama duyusuna
dayanan bir his çeşitliliğiyle biçim imkanları yaratmaya çalışıyor.
X
avier Corberó i Olivella (Barcelona, 1935) is a Catalan artist considered
by many to be Spain’s great living sculpture. Working for over 50 years
in his native Barcelona, London and New York he has become known
for his rich and raw use of stone and steel in constructing abstract and
semi-figurative sculptures for primarily public spaces. Influenced by
the likes of 20th century masters such as Henry Moore and Pablo Gargallo, he
has had a wide ranging career producing sculptures as well as many works of
art and design including etchings, lithographs, jewelry and medals.
Xavier Corberó has made his mark through his sculptural production especially
his individual way he has working with stone. Through his skills of cutting,
sanding and assemblage, fine tuned in nearly a half century of work, he has
produced sculpture that shows the hand of the artist synthesized with the
forms of nature. His success has been to generate forms from the possibility of
material extending the modernist idea of sculpture as merely a plastic expression of inner thoughts into a direction of form making that is basic, primordial,
symbolic yet abstract. This important direction which has yet to be properly
acknowledged by critics has resulted in sculpture that is more then a personal
statement. His art’s success has been his ability to synthesize in a hybrid of
abstraction and representation the symbolic strength of objects.
His achievement has been to give back into objects the animate power they
have lost in our current age of mass mechanical production, of all the ephemeral consumable things that surround us today, through the use of the enduring qualities of stone. Modern society has separated man from the variety and
quality of the natural materials around him, Corberó’s finely crafted sculptures
in stones such as marble, basalt, and onyx, intimately touches on the animistic
and spiritual power of natural objects to conjure up primordial feelings. His art
is ironically at times simultaneously both monolithic/heavy, light/visual, his
sculpture continuously moving outside the modern’s mind ability to assign it
SOL SAYFA: CORBERO BARCELONA’DAKİ SÜRREAL EVİNDE.
ÜSTTE: CORBERO TAŞI YONTARAK ONA AKIŞKAN BİR FORM
KAZANDIRIYOR.
LEFT PAGE: CORBERO SURREAL HOME IN BARCELONA.
ABOVE: CORBERO’S CARVINGS GIVE STONE FLUID FORMS.
KASIM-ARALIK 2010 • NATURA 29