Tasarım/Design
çıkıyor. Bu dalgalı yüzey koro kısmındaki tören ile cemaat arasında
bir doğal bir hiyerarşi oluşturuyor. Dini ritüel elemanlarının yumuşak
hatları ve mermer yükseltinin akıcı ve uyumlu çizgilerinden meydana
gelen bu saf ve pürüzsüz geometri Mathieu Lehanneur’ün tarzının ana
özelliği. Çok katmanlı, üst üste yerleştirilen, lineer yüzeylere işlerinde
sıklıkla rastlamak mümkün. Modern tasarımla, alanın bütünlüğüne ve
dini mimarinin kodlarına saygının bileşimi burada belirgin olarak ortaya
çıkıyor. Tasarımdaki akıcı ve ince çizgiler ağır Romanesk mimarinin
dengeli özelliklerini yankılarken, alanı kaplayan mermerin beyazlığı
günışığı ile birleşerek uhrevi bir beyaz hale yaratıyor. Eskiyle yeninin
birleştiği bu atmosfere ilham veren saflığı yansıtan mermer, ibadet için
meditatif bir alan yaratılmasını sağlıyor. Tasarım, bina ve binanın içinde
bulunduğu çevrenin sentezi doğrudan mermere oyulan vaftizhanede
ortaya çıkıyor. Mermerin oluşturduğu küçük havuzda biriken su sanki
kilisenin altında akan pınardan geliyor gibi… Bu da ‘daha önceden
var olan bir yer’ duygusunu ve binanın doğal çevresi içindeki jeolojik
yerleşimini vurguluyor.
YENI BIR TASARIM ALANI OLARAK DIN
Modern tasarımın geleneksel ve dini mimariye uyarlanmasının iyi bir
örneği olan Saint Hilaire kilisesi koro bölümü bu iki farklı dünyanın
sentezindeki imkanlara işaret ediyor. Din, tarih boyunca işlevlerini,
değerlerini, kodlarını ve kurallarını muhafazakar biçimde korumuştur.
Öte yandan tasarım yeni sorunlara yeni çözümler arayışı içinde kendini
yenileme çabasında her türlü şekil ve sınırı aşmayı hedefler. Din,
ikonografisinin yanında bir dizi yerleşik kaide ve kodu ve bunun yanı
sıra görsel kimliğini tanımlamak üzere çok spesifik bir dili de barındırır.
Din işaret ve ifadelerin soyut dünyasında yeni ilhamlara kapalı gibi
dururken, tasarımsa tersine mevcut tüketim fikirleri içinde yeni
gerçekliklere karşılık vermek ve adapte olmak amacını taşır.
Saint Hilaire kilisesinin koro bölümünü dönüştürme projesi aslında din
ve tasarımı karıştıran bir proje değil. Dini ritüel gibi karmaşık ve gizemli
bir alanda malzeme ve form katmanında fiziksel ve sembolik mutabakat
yaratma düşüncesiyle bir tasarım yaklaşımı geliştirmenin imkanlarına
işaret ediyor. Mathieu Lehanneur dinin kodlarına ve ritüellerine saygı
gösterirken, dini perspektifin kısıtlamalarını aşmayı ustalıkla beceriyor.
Önceden belirlenmiş dini kaideler bütünün içinde, dini amaçlı tasarım
diline yeniden hayat veriyor. Stratejisini mermerin sembolik ve maddesel
özelliklerine dayandırarak, taş malzemeden ilkiltürel formlarla modern
tasarımı kutsal bir mekan için kullanıyor.
LEHANNEUR
TASARIMI KORO
KİLİSE PLANININ
SİMETRİSİNE
AMORF BİR
MÜDAHALEDE
BULUNUYOR.
LEHANNEUR’S
CHOIR IS AN
AMORPHOUS
INTERVENTION IN
THE