Tasarım/Design
Fransa’nın Melle şehrindeki bir kilisenin koro bölümü
renovasyonuyla Lehanneur bilimsel perspektifini bir
kenara bırakarak yerine, ruhani ve dini bağlamdan
çıkan holistik bir yaklaşım yerleştiriyor. Bu düşünceyi
hayata geçirmek içinse malzeme olarak mermeri
seçiyor.
Lehanneur’ün Saint Hilaire kilisesinin koro
bölümü yenileme çalışması tasarım ve geleneğin
birlikteliğinde, modernite ve tarihin uzlaşmasında
önemli bir aşamayı temsil ediyor. 1998’den beri
UNESCO kültür mirası kapsamında bulunan Saint
Hilaire’in yalın ancak eskimiş iç mekanı kilisenin
işlevini görebilmesi açısından sorun yaratmaya
başlayınca alanı yenileme ihtiyacı duyan dini cemaat
ve Melle belediyesi tasarımcı olarak Lehanneur’a
başvurmuşlar.
Koro bölümü bir kilisenin muhtemelen en önemli,
karmaşık ve sembolik yeri. İbadetin en önemli
anlarının gerçekleştiği, inananların tanrıya iletişim
kurmak için kullandıkları bir dini ritüel alanı. Bu
nedenle Mathieu Lehanneur St. Hilaire’in koro
bölümünü tasarlarken bunu kutsal olana saygılı
ve nazik bir yaklaşımla gerçekleştirmeye özen
göstermiş. Tasarımcının projedeki hedefi kilisenin
taş mimarisini ve üzerine oturduğunu hayal ettiği taş
jeolojiyi referans alarak kiliseyi çevresindeki ortamla
ilişkilendirmek olmuş. Kilisenin Romanesk mimarisini
doğal ortamının, özellikle de taşın sembolik ve
telürik değeriyle kurduğu derin bağ ile ele almış.
Mathieu Lehanneur ‘Bu ‘kutu’ sanki görünmez, belki
de tanrısal bir elin müdahalesiyle toprağa yerleşirken
topraktaki jeolojiyi, mineral ve masif formunu açığa
çıkardığını hayal ediyorum: Bu açığa çıkarmanın
da kilisenin inşasından sonra değil, önce olduğunu
düşünüyorum.’ Tasarımcının projedeki önemli bir
meselesi kilisenin toprağa bağına ışık tutmak ve bu
bağı geliştirmek olmuş. Projenin ana fikri bu progresif
keşif hissini ve toprağa bağlanan kökleri akıcı bir
mermer yüzeyle belirginleştirmek üzerine kurulu.
Tasarımcı pek çok Romanesk kilisenin ortak özelliği
olan, koro bölümüne akan ışık selini vurgulayarak
Romanesk mimarinin özelliklerine sadık kalmayı
amaçlamış.
Zeminde kullanılan beyaz Namibya mermeri ve
su mermeri binanın diğer bölümlerindeki yoğun
taş kullanımıyla paralellik gösteriyor. Dini ritüel
mobilyaları (sunak ve kürsü) kilisenin orijinal
taşına yakın renkte su mermerinden üretilmiş.
Koro bölümünün mermer yapısının diğer taş
yüzeylere entegrasyonuyla iç mekanda taşın yarattığı
ambiyanstan yararlanılıyor. Mevcudiyet ve tanrısallık
vurgusu, kilisenin altındaki zeminin temelindeki
jeolojik kıvrımlara gönderme yapan yuvarlak
formdaki mermer katmanlarla arttırılıyor. Kilisenin
inşasının öncesine ve sonrasına dair bu oyunla,
podyumların şeklini meydana getiren rölyef ortaya
16 NATURA • TEMMUZ-AĞUSTOS / JULY-AUGUST 20011
MERMER
KATMANLARI BU
VAFTIZHANE GIBI
DINI RITÜELLERDE
KULLANILAN
ELEMANLARLA
BIRLEŞIYOR.
LAYERS OF MARBLE
ARE FORMED INTO
THE FURNISHINGS
USED IN THE
CHURCH RITUAL
SUCH AS THIS
BAPTISTERY.
and tradition and in the reconciliation between modernity and the ancient.
Part of a UNESCO patrimony designation since 1998, The Church St Hilaire’s
austere yet aging interior furnishings became a problem in the function of
the Church. Renewi