Natura January - February 2014 | Page 27

yararlanan, henüz bitmemiş işlerini herkesin eleştirisine açan, çalışmanın her aşamasında durmadan değişiklik yapan bir çalışma alışkanlığına sahip. Çektiği fotoğrafların neredeyse tamamını siliyor. Kendi forumunda yazdıklarını da zaman içinde siliyor, kitaplarının her baskısında en küçük ayrıntılara kadar, sürekli düzeltme ve değişiklik yapmayı sürdürüyor. Edward Tufte’ın heykellerinde de aynı çalışma düzenini görmek mümkün. Özellikle Feynman diyagramları olmak üzere farklı alanlar ve sanat dallarından yararlanıyor. Bit pazarlarından nükleer santrallere, her yer onun için esin kaynakları barındırabiliyor. Kafasında şekillenen fikir ve formları daha sonra modellere, küçük heykellere ve bazen de peyzaja hakim olan dev heykellere dönüştürüyor. Bitmiş gibi görünen, dev heykelleri üzerinde bile çalışmayı bırakmıyor. Öte yandan bazen de bir parçanın geçmişinden kalan izleri, tesadüfi ayrıntıları öylece bırakmayı seçiyor. Sanatçı ABD Connecticut’ta yer alan Hogpen Hill Farms’da belli dönemlerde düzenlediği gezilerde ziyaret edilebilen dev heykellerini inşa ettikten sonra aylar boyunca revizyona tabi tutmuş. 1000 dönüme yakın bir arazi üzerinde yarattığı bu uçsuz bucaksız heykel parkındaki eserlerde kullandığı taşları da arazinin kendisinden temin etmiş. Aylar süren çalışmalar sonucunda inşa ettiği bu anıtlar ifade güçlerini kendi kütleleri kadar yarattıkları negatif alandan da alıyor. Tufte bu heykelleri iki malzemeden oluşturduğunu belirtiyor: Taş ve hava. Sanatçı işleriyle ilgili en çok taşların yerleştirildiği konumlardan ortaya çıkan ‘hava alanları’nın mantığına ve görüntüsüne kafa yorduğunu ifade ediyor ve çalışmalarını sanatçının eserin lokasyonunu, onu çevreleyen peyzajı kontrol ettiği, seyredilmesi için platformlar kurduğu, çevresine arkitektonik ağaçlar diktiği ‘enstalasyon sanatı’ olarak tanımlıyor. sculptures for Continuous Silent Megaliths: Structures of Unknown Significance. He says that the works made of “stone + air” are meant to be ”beyond words, a contemplation in silence.” The works are devoted to contemplative seeing beyond words. Visitors are requested to remain silent when within sight of the sculptures, constructed entirely of stones found on the farm.
Many of the found stones are split to reveal fresh fractured cubist arrangements in Tufte’s unique method. Airspaces are constructed
and worked by adjusting the stones as the configurations are created and revised. His intensely critical self-editing process in his twodimensional work extends to these giant sculptures that require intense labor by Tufte and his team. He says that most undergo a process of editing and revision lasting for several months after initial 
construction. He searches for inspiration through sources ranging from mathematics such as Feynman diagrams to nuclear power plants and flea markets. Although he continues to work on his large-scale sculptures long after they are installed, he sometimes prefers to leave random marks or artifacts of a sculpture’s former life. Tufte says that he conceives the pieces as being made from two materials, stone and air. “With installation art,” he says, ‘’the artist is working with the enormously complex set of relationships between the pieces, the land, the sun and the people wandering among the OCAK - ŞUBAT 2014 / JANUARY - FEBRUARY 2014 • NATURA 27