özellikle de mermerin özgün kullanımı var. Bölgenin
geleneksel mimarisinde önemli yere sahip bu
malzeme Al Hiyari’nin tasarımlarında dramatik bir
dönüşümden geçiyor.
Al Hiyari’nin 2000’li yılların başlarındaki işleri
modern mimarinin kurallarına uygun olarak
mermeri bir kaplama elemanı olarak vurgularken
2000’lerin sonlarına doğru mimar doğal taşı daha
geniş ve kapsamlı olarak kullanmaya başladı.
2000’de tasarladığı inşa edilmemiş TSI Spa (Amman,
Ürdün) çalışması, birbirine geçen mermer cephe
panelleriyle, yine Amman Ürdün’de bulunan S Evi
(2005) ise mermerle kaplı rafine yüzeyleri ve açık
alanlarıyla tarz ve ruh olarak belirgin bir modernizm
taşıyor. 2005’te Wadi Dahr’da tasarladığı A Evi’nde
tek bir büyük taş kütleyi andıran bir yapı ve mimari
görüyoruz. Kırsal, çöl ortamında tasarlanan bu inşa
edilmemiş projedeki amorf taş çıkıntıların kullanılışı
aynı zamanda hem arkaik, hem de modern görünen
ARCHITECTURE IN STONE AND THE ABSTRACT
AUTOCHTHONOUS
HEM IÇ HEM DE
DIŞ MEKANDA
DOĞAL TAŞ
YOĞUN ŞEKILDE
KULLANILMIŞ.
NATURAL STONE IS
USED EXTENSIVELY
IN BOTH EXTERIOR
AND INTERIOR
SURFACES.
We can see that in Al Hiyari’s work this attention to
the everyday and the contemporary vernacular of the
modern Middle East city has produced a distinct way of
working in the past 20 years. At the pivot of his approach
is a distinct use of stone primarily marble, a material
closely tied to traditional building in this area but
transformed dramatically in Al Hiyari’s designs.
While his work of the early 2000s emphasized marble as
a cladding element in line with the precepts of modern
architecture he would in the later 2000s use stone in a
more extensive and all-encompassing way. His unbuilt
TSI Spa, Amman, Jordan, 2005, with its interlocking
marble façade panels and the refined, marble clad
surfaces and open spaces of the S House, Amman,
Jordan, 2005 are clearly modernist in style and spirit.
In 2005 with the A House in Wadi Dahr, Yemen, we see
architecture and a building that seems to be one massive
stone block. Set in a rural, desert setting this unrealized
building’s use of amorphous stone outcroppings creates
intriguing living spaces that seem at once archaic and
modern. This strategy is further seen in two more rural
projects, the Najwa Resort, Wadi Rum, Jordan, 2007, and
the Al Wathba Resort, Abu Dhabi, 2008. These buildings’
rough, topographic forms blur the line between nature
OCAK-ŞUBAT / JANUARY-FEBRUARY 2012 • NATURA 111