FACE TO FACE
kopec-arts.de
από τα έργα μου προέρχονται από φωτογραφίες που έχω τραβήξει.
Στη δουλειά σας παρατηρούμε δύο διαφορετικά στυλ – μια πολυχρω-
ματική προσέγγιση και μια σχεδόν μονοχρωματική. Είναι η εξέλιξή σας;
Είμαι λάτρης του ιμπρεσιονισμού και του ρεαλισμού. Αν ήταν δυνατό να
ζωγραφίσω τη ζωή εν κινήσει, αυτό θα έκανα. Μου αρέσει να ζωγραφίζω
αληθινούς, ζωντανούς ανθρώπους να ζουν τη στιγμή – τα παιδιά στην
παρέλαση, τη γάτα, το κορίτσι. Τα τοπία είναι άλλη ιστορία. Τελευταία ζω-
γραφίζω περισσότερο πορτρέτα, επειδή είναι παντοτινά. Το τοπίο μπορεί
να το αποθηκεύσεις και να ξεχάσεις την ύπαρξή του, ενώ το πορτρέτο δεν
το βγάζεις ποτέ από τη θέση του. Μπορεί να έχεις εκεί τον προπάππου
σου – είναι ένα οικογενειακό κειμήλιο που περνάει από γενιά σε γενιά.
Μου αρέσει τόσο πολύ το πορτρέτο που δέχομαι και παραγγελίες.
Εκθέτετε την τέχνη σας;
Στη Μύκονο έχω κάνει ορισμένες εκθέσεις σε café και μπαρ. Πέρυσι
έκανα την πρώτη μου έκθεση, διάρκειας δέκα ημερών, στο Mykonos
House of Culture στο Ματογιάννι. Φέτος θα μοιραστώ έναν χώρο με
δυο αγαπημένους, παλιούς μου φίλους, τον Richard James North και
τη Monica Derpapas, δύο γνωστούς Μυκονιάτες καλλιτέχνες. Η έκθεση
αυτή θα διαρκέσει από την 1η ως τις 10 Οκτωβρίου.
Πότε ανακαλύψατε το ταλέντο σας στη ζωγραφική;
Πάντα μου άρεσε να ζωγραφίζω, ωστόσο στη διάρκεια της καριέρας μου
η ζωγραφική δεν ήταν προτεραιότητα. Σε κάποια χρονική στιγμή με πολύ
στρες χρειαζόμουν ένα τρόπο να ξεδώσω κι έτσι θυμήθηκα τη ζωγραφική
και στράφηκα σ’ αυτή. Στο νησί γνώρισα τον Brian Piccini, ένα γνωστό
ζωγράφο, και γίναμε φίλοι. Έπειτα έγινε ο μέντοράς μου. Με καταλάβαινε
και μου δίδαξε τεχνική. Γι’ αυτό βελτιώθηκα τόσο πολύ.
174 | bestofMykonos
so most of my works are made from pictures I have already taken.
In your work we notice almost two different styles, either a very
colorful approach or a monochromatic one. Is this the way you evolve?
I am a fan of impressionism and realism. If it was possible to paint
moving life that would be what I would want to do. Painting real,
alive people living in the moment that is what I like - the kids in the
parade, the cat, the girl. Landscapes are another story. Lately, I
have been moving more towards portraits, because they are forever.
A landscape you put in storage and forget it exists, a portrait you
never put down. You can have your great grandfather there as a
family item that passes from generation to generation. I also do it
on commission because I love it so much.
Do you exhibit your work?
In Mykonos have had some exhibitions in cafés and bars and last
year I had my first one in Mykonos House of Culture in Matoyianni,
which lasted for ten days. This year I will share a space with my
dearest longtime friends Richard James North and Monica Derpa-
pas - both are well known Mykonian artists. That exhibition will take
place from 1st to 10th of October.
When did you discover that you can paint so well?
I always loved to paint, but through the course of my career, painting
was not a priority. At a very stressful period I had to find some way to
unwind, so I remembered how much I loved painting and returned to it.
On the island I met Brian Piccini, a renowned painter and we became
friends and then he became my mentor. He understood me and taught
me technique, and that is how I improved so much.