My first Magazine ŞEVKET RAŞİT HATİPOĞLU ANADOLU LİSESİ OKUL DERGİSİ | Page 34

gözlerim kapanıyor sonrada nefes nefese kalkıyorum yatağımdan. Gözyaşlarım
hala akıyor.
İstiklal marşını, Mehmet Akif’i ve şehit olan kardeşlerimi düşünüyorum.
Dudaklarımda bir mırıltı “ Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım. Hangi
çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım! ” Ne güzel söylemiş Akif diyorum
kendi kendime. Akif ile ilgili okuduklarım geliyor hemen aklıma. Aniden
yatağımdan kalkıp alıyorum kalemi ve kalbimdekileri döküyorum kâğıda;
Mehmet Akif’in kalemi sonsuzluğa açılan bir kapıdır benim için. Korkusuz, asil,
özgür ruhlu, edepli ve bir o kadar dürüst. İşte bu nedenledir ki birçok kişi tek
yürek olup onun yazmasını istemişler İstiklal marşını. Tabi ki bu asil ruhlu insan
yarışmanın ödülü olan parayı kabul etmiyor. Nasıl kabul etsin ki savaşın
ortasındaki vatanının parasını. En sonunda parayı bir hayır kurumuna
bağışlamak şartı ile kabul ediyor. Allah’ın (c.c) adıyla başlıyor yazmaya. Sanki
melekler fısıldıyor sözleri kulağına. Gece gündüz demeden yazıyor Akif. Onun
için sadece şanlı ülkesi için yazacağı marş vardır artık. Yazıyor; özgürlüğünü
kimsenin alamayacağını, ülkesini o tek dişi kalmış canavara vermeyeceğini.
Yazıyor Akif, şehit olan kardeşleri için, gelecekteki torunları için. Yazıyor
vatana olan aşkı için. Diyor ki Akif;