«ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ έρευνα & εφαρμογές» Τόμος 1, Τεύχος 3, 2018 ISSN: 2623-3673
Εισαγωγή
Οι συναισθηματικές μνήμες, μένουν και ενσωματώνονται στα κυκλώματα του
εγκεφάλου. Τη στιγμή που ερχόμαστε σε επαφή με την εμπειρία, θετική ή αρνητική,
αισθανόμαστε ευχαρίστηση ή φόβο και λειτουργούμε ανάλογα. Ακόμη και αν
καταπιέσουμε κάποιες συναισθηματικές μνήμες για πολλά χρόνια, θα μείνουν
αποθηκευμένες μέχρι κάτι να συμβεί και να τις βγάλει στην επιφάνεια. Η ιστορία
ενός ανθρώπου ξεκινάει απο τους γονείς του και ακόμη πιο παλιά. Η γυναίκα,
κουβαλάει στη γεννά του παιδιού της, την εμπειρία ολόκληρης της ζωής, φτάνοντας
μέχρι πίσω στη δική της παιδική ηλικία και ακόμη πιο πίσω στη δική της γέννηση.
Μας ενδιαφέρει το τι ξέρει η κάθε γυναίκα για τη δική της γέννηση, γιατί συχνά
υπάρχει σχέση στο πως γεννήθηκε η ιδία και στο πως θα φέρει το παιδί της στον
κόσμο. Ο καθένας απο εμάς, δεν είναι μόνο η σύνθεση του γενετικού κώδικα των
γονέων, είναι επίσης και η σύνθεση των φορτισμένων νοητικών και
συναισθηματικών προτύπων που βιώνουν οι γονείς κατά τη διάρκεια των εννέα
μηνών της κύησης. Είναι η σύνθεση του συναισθηματικού τους DNA (e-DNA).
Πάντα προβλημάτιζε η γέννηση του κόσμου και ο άνθρωπος στην προσπάθεια του
να ηρεμήσει το υπαρξιακό του άγχος, έθετε και συνεχώς θέτει ερωτήματα .
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΟ DNA
Η κύηση είναι το πρώτο ζωτικό περιβάλλον που έχουμε. Στην περίοδο αυτή,
δημιουργείται το λεγόμενο Συναισθηματικό DNA, το οποίο έχει ευθύνη για την
μετέπειτα συναισθηματική και κοινωνική μας ανάπτυξη. Κάθε γεγονός που
βιώνουμε στην ζωή μας, έχει σχέση με αυτήν την περίοδο. Εξετάζοντας λοιπόν το
προγεννητικό αυτό διάστημα βγάζουμε συμπεράσματα για τους λόγους που
πιθανόν νιώθουμε ανασφάλειες, φοβόμαστε, διαλύουμε τις σχέσεις μας ή
καταλήγουμε να είμαστε πάντα θύματα. Μαθαίνοντας σιγά-σιγά, απαλλάσσουμε τον
εαυτό μας από μη αποδοτικές συμπεριφορές και τον ετοιμάζουμε να δεχτεί νέα
δεδομένα και να δρα σωστότερα στις καταστάσεις. Κάθε άνθρωπος που ετοιμάζεται
να γίνει μητέρα ή πατέρας, είναι ωφέλιμο να έχει εργασθεί με τον εαυτό του,
προσπαθώντας να κατανοήσει όποιες εγγραφές υπάρχουν από τη μέρα της
σύλληψης του.
Σίγουρα τις περισσότερες φορές έχουμε άγνοια αυτής της διαδικασίας μιας και
ποτέ δεν το έχουμε διδαχτεί αυτό. Η προγεννητική ψυχολογία είναι ένα μέσο που
μπορεί να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση και να ανακαλύψει τα αίτια που μας
κρατούν δέσμιους σε συμπεριφορές και συναισθήματα που δεν είναι δικά
μας. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία, ένα αρνητικά συναισθηματικό DNA,αρνητικές
σκέψεις, άγχος και στρες από τη μεριά της μητέρας, επηρεάζουν τη συναισθηματική
ανάπτυξη και συμπεριφορά του παιδιού. Αντιθέτως, η ομαλή επικοινωνία του
εμβρύου με την μητέρα συμβάλει και καθορίζει μια σωστή ανάπτυξη.
“Μια γυναίκα κουβαλάει στη γέννα του παιδιού της την εμπειρία ολόκληρης της ζωής
της, φτάνοντας μέχρι πίσω, στη δική της παιδική ηλικία και, ακόμη πιο πίσω, στη
δική της γέννηση. Μας ενδιαφέρει το τι ξέρει κάθε γυναίκα για τη δική της γέννηση,
επειδή συχνά υπάρχει σχέση ανάμεσα στο πώς γεννήθηκε η ίδια και στο πώς θα
φέρει στον κόσμο το δικό της παιδί’’.
Michel Odent, Birth Revisited.