φλοιού. (Buckner & Petersen, 1996, Tulving, Kapur, Craik, Moscovitch, & Houle,
1994, Wagner, 1999).
Σε
μια
μετανάλυση,
οι Nyberg
και
Cabezza
(2000)
βρήκαν
αριστερές
ενεργοποιήσεις για λεκτικά ερεθίσματα και αμφίδρομες και αριστερές για μη λεκτικά
ερεθίσματα. Δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός στην ενεργοποίηση για λεκτικά – μη
λεκτικά έργα, αλλά φαίνεται πως τα μη λεκτικά έργα να ενεργοποιούν και τον δεξί
προμετωπιαίο φλοιό, ενώ τα λεκτικά μόνο τον αριστερό.
Έρευνες έχουν εντοπίσει ενεργοποίηση στον έσω κοιλιακό προμετωπιαίο φλοιό (
Broadman : 44,45,47 ), στην κάτω πρόσθια κοιλία ( Buckner & Petersen, 1996,
Wagner, 1999). Επίσης, ενεργοποίηση παρατηρήθηκε και στον έξω ραχιαίο
προμετωπιαίο φλοιό ( Broadman : 9,46) ( Ranganath, Johnson, & D’Esposito,
2000).
Τα
δεδομένα
τείνουν
να
δείχνουν
εξειδίκευση
της
κωδικοποίησης
στον
προμετωπιαίο ανάλογα με το είδος του ερεθίσματος , με περισσότερη
ενεργοποίηση στον δεξί φλοιό για μη λεκτικά ερεθίσματα (πρόσωπα), και
περισσότερη ενεργοποίηση στον αριστερό για λεκτικά ερεθίσματα (Kelley et al,
1998).
Τέλος, οι Lee, Robbins, Pickard, &Owens (1998) εξετάζοντας τα όρια της
παρατηρούμενης ασυμμετρίας, εξέτασαν με PET 7 άτομα, σταθμίζοντας για το
είδος του χορηγούμενου έργου (οπτικά / λεκτικά). Δεν εντόπισαν ημισφαιρική
ασυμμετρία (αριστερό ημισφαίριο – κωδικοποίηση, δεξί ημισφαίριο – ανάκληση),
αλλά βρήκαν αμφίπλευρη ενεργοποίηση και στις 2 διαδικασίας. Η αμφίπλευρη
ενεργοποίηση και στις 2 διαδικασίες φαίνεται να υποδεικνύει ότι η εξειδίκευση
αφορά διαφορετικούς τρόπους επεξεργασίας των ερεθισμάτων.
Ανάκληση: Η ανάκληση αναφέρεται στις νοητικές διεργασίες της μνήμης που
επιτρέπουν στο άτομο να ανασύρει αποθηκευμένες πληροφορίες. Η ανάκληση
κατά τον Tulving είναι μια στοχοκατευθυνόμενη διεργασία αναζήτησης και
επίβλεψης αποθηκευμένων πληροφοριών. Όπως και στην περίπτωση της
κωδικοποίησης, παραδοσιακά η μελέτη των μετωπιαίων λοβών έχει συνδεθεί με
την μελέτη των κροταφικών λοβών, μιας και όλα τα νευροψυχολογικά ευρήματα
59