Muğla Anadolu Lisesi Genç Kalemler Kulübü-PIRILTI DERGİSİ pırıltı 2018 | Page 5
BENCE OKUMAK
Bence okumak, kendimizi arayıp kendimizi bulmaktır. Okuduklarımızın bize sunduğu
dünya yaşadığımız hayattan ayrı bir dünya, adeta bir cennettir… Şu an yaşamakta olduğumuz
hayattan farklı bir yerdedir. Orada istediğimiz karaktere bürünüyor, kendimize ait hayallerimizi
binlerce umutla kucaklayarak konuşturuyoruz. En önemlisi orada özgürlüklerin en hakikisini
yaşıyoruz ve bunun yanında bize kalanlar huzur ve mutlulukla taçlanıyor. Bu bile bir insan için hava
gibi su gibi yaşamasını sağlayabilecek yeterlilikte bir kazanım.
Bence karakterimizi anlamak ve şekillendirmek de okumakla gerçekleşir. Okudukça
kazandığımız deneyimler, aldığımız dersler, biz o an için fark edemiyoruz ama belki de bize çok şey
öğretip kazandırıyor. Buna bakıldığında da kitaplar bize, hayatımıza yepyeni pencereler açan,
yolumuza ışık tutan özel birer araçtır. Hayata dokunuşlardır. Çaresizliğimize çare, derdimize deva,
sorularımıza cevap, yalnızlığımıza dost, yürek yangınlarına rahmet ve insan olmanın sırrına bir
duruştur.
Yazmak, bana göre kendimizi kağıda dökmektir. İnsana bazen taşıdığı düşünceler ağır
gelir. Belki bir sıkıntımız hatta insanlara söyleyemediğimiz ve söylesek de anlamayacaklarını
düşündüğümüz şeyler için bu düşünce ve duygularımız içimizde hapsolur. Sonuçta hepimiz insanız ve
duygu, düşüncelerimizi ifade etmeye söylemeye veya yazmaya ihtiyaç duyarız. Çünkü duygu ve
düşüncelerimizi aktaramadığımız takdirde bu duygu ve düşünceler bizi yıpratır ve yorar. Bundan
dolayı bana göre yazmak yepyeni nefesler almak ve hayatımızı zincirleyen rutinlerden kurtulmaktır.
Yazmak ağır gelir bazen bize. Korkarız yazdıklarımızdan; yazacaklarımızdan çünkü
doğrusunu bild iğimiz yanlışları yazmak bize acı verir ya da yazdıklarımızla çoğalır yenilenir, cesaret
kazanırız. Tıpkı bir kuşun ilk kanat çırpışında yaşadığı mutluluk ve endişeye bürünerek. Kimi zaman
bu endişeye kapılıp gider üç bilinmeyenli denklemi çözer gibi uğraşır durur kimi zaman da
harflerimizin çığ olup zihnimizin dağlarından yuvarlanmasını izler, oluşacak enkazdan kendimize pay
çıkararak en güzel kelimelerimizi hayata sunarız. Bazen de bir gülümsemenin verdiği ilhamla
gözlerimizi kapatıp kelimelerimizin serbest kalmasına izin veririz.
Ve şimdi elimde bir kağıt , hayallerim de sevdiklerimin anıları , penceremin yıllardır
değişmeyen camında beni bekleyen bir gelecek, arkamda belki de bu hayatta başka hiçbir şeye bu
kadar güvenemeyeceğim kitaplarımla yazıyorum son bir kez daha yeni yepyeni merhabalar adına…
Ahmetcan VAROL
GENÇ KALEMLER KULÜBÜ BAŞKANI