Muğla Anadolu Lisesi Genç Kalemler Kulübü-PIRILTI DERGİSİ pırıltı 2018 | Page 5

BENCE OKUMAK Bence okumak, kendimizi arayıp kendimizi bulmaktır. Okuduklarımızın bize sunduğu dünya yaşadığımız hayattan ayrı bir dünya, adeta bir cennettir… Şu an yaşamakta olduğumuz hayattan farklı bir yerdedir. Orada istediğimiz karaktere bürünüyor, kendimize ait hayallerimizi binlerce umutla kucaklayarak konuşturuyoruz. En önemlisi orada özgürlüklerin en hakikisini yaşıyoruz ve bunun yanında bize kalanlar huzur ve mutlulukla taçlanıyor. Bu bile bir insan için hava gibi su gibi yaşamasını sağlayabilecek yeterlilikte bir kazanım. Bence karakterimizi anlamak ve şekillendirmek de okumakla gerçekleşir. Okudukça kazandığımız deneyimler, aldığımız dersler, biz o an için fark edemiyoruz ama belki de bize çok şey öğretip kazandırıyor. Buna bakıldığında da kitaplar bize, hayatımıza yepyeni pencereler açan, yolumuza ışık tutan özel birer araçtır. Hayata dokunuşlardır. Çaresizliğimize çare, derdimize deva, sorularımıza cevap, yalnızlığımıza dost, yürek yangınlarına rahmet ve insan olmanın sırrına bir duruştur. Yazmak, bana göre kendimizi kağıda dökmektir. İnsana bazen taşıdığı düşünceler ağır gelir. Belki bir sıkıntımız hatta insanlara söyleyemediğimiz ve söylesek de anlamayacaklarını düşündüğümüz şeyler için bu düşünce ve duygularımız içimizde hapsolur. Sonuçta hepimiz insanız ve duygu, düşüncelerimizi ifade etmeye söylemeye veya yazmaya ihtiyaç duyarız. Çünkü duygu ve düşüncelerimizi aktaramadığımız takdirde bu duygu ve düşünceler bizi yıpratır ve yorar. Bundan dolayı bana göre yazmak yepyeni nefesler almak ve hayatımızı zincirleyen rutinlerden kurtulmaktır. Yazmak ağır gelir bazen bize. Korkarız yazdıklarımızdan; yazacaklarımızdan çünkü doğrusunu bild iğimiz yanlışları yazmak bize acı verir ya da yazdıklarımızla çoğalır yenilenir, cesaret kazanırız. Tıpkı bir kuşun ilk kanat çırpışında yaşadığı mutluluk ve endişeye bürünerek. Kimi zaman bu endişeye kapılıp gider üç bilinmeyenli denklemi çözer gibi uğraşır durur kimi zaman da harflerimizin çığ olup zihnimizin dağlarından yuvarlanmasını izler, oluşacak enkazdan kendimize pay çıkararak en güzel kelimelerimizi hayata sunarız. Bazen de bir gülümsemenin verdiği ilhamla gözlerimizi kapatıp kelimelerimizin serbest kalmasına izin veririz. Ve şimdi elimde bir kağıt , hayallerim de sevdiklerimin anıları , penceremin yıllardır değişmeyen camında beni bekleyen bir gelecek, arkamda belki de bu hayatta başka hiçbir şeye bu kadar güvenemeyeceğim kitaplarımla yazıyorum son bir kez daha yeni yepyeni merhabalar adına… Ahmetcan VAROL GENÇ KALEMLER KULÜBÜ BAŞKANI