Mucize Ruh 13. Sayı Turgut Uyar Edebiyat Kültür Sanat Dergisi 13. sayı | Page 38

KapağIna Göre YargIlama
Masum ve narin. Düşünceleri o kadar derin ki; kırılması gereken şeye
kırılmayıp önemsiz gözüken o küçük noktaya, bazen bir kelime, ba-
zen de sadece sıradan bir fısıltıya, iç çekişe kırılabilir.
Neye, kime nasıl tepki vereceğini bilmiyor. İnsanların onu yanlış an-
lamasından, anlaşılmamaktan yoruldu. Oysaki o sadece anlaşılmak
istedi ve değer verdi. Ne olursa olsun bir şeyleri bozmak yerine sıkıca
tutmak istedi. Ama nafile... Ne kendisi anlaşıldı ne de bir başkasını
anlayabildi. Çocukça gözükse ve bazen öyle davransa da her şeyin
farkında ve bir o kadar da olgundu.
Değer verdiklerine kin tutamazken, kırılan yine o oldu. Kendini ko-
rumak için duvar ördü insanlarla arasına. Üstelik çok sevmesine rağ-
men. Onu soğuk, vurdumduymaz, egoist, acımasız, kibirli ilan ettiler.
Oysaki öyle olmasının tek nedeni kendini korumak için kullandığı kal-
kanıydı.
Bazen durup dururken bir anda çocuklaşır, bazen de kendisinden
beklemediğiniz cümleleri sarfeder. Belki de kendisi de beklemiyor.
İnsanlara olan güvenini her gün daha da kaybediyor ama yine de
inanmak istiyor.
Kırılacağını bilse de umut etmek ve o yolda yürümek, olanları hesap
etmeden yaşamak istiyor. Biraz olsun yaşayabilmek. Korkmadan, en-
dişelenmeden, düşünmeden.
O kim mi? Belki de benim. Ya da değilim. Ben de bilmiyorum. Sadece
“o” artık incinmek istemiyor. Anlaşılmayı istiyor.
TUĞÇE MASAL AKYILDIZ
37