Mucize Ruh 13. Sayı Turgut Uyar Edebiyat Kültür Sanat Dergisi 13. sayı | Page 35

Meczup Ressam
Çıktı fezâya meczup bir ressam aldı eline kalemi,
Tam çizecekken kâinatın resmini
Bakımsız göründü gözüne uzayın bakire kızları.
Alışılmış iş değildi Satürn’ün sokağa halkasız çıkması,
Neptün’ün saçlarına yıldızlardan taç yapmaması.
Uzayın vaftiz edilen tek gezegeni Venüs hala kibirli ve
bir o kadar da kutsalı.
Çizmek en zoruydu üzerinde hayat olanı,
Hiç olmuyordu kan rengine boyamak topraklarını.
Hele ki;
Bir avuç insan ekip nefret biçmek hasat zamanı.
Peki neredeydi bu resmin ölü balık kokmayan gölleri,
kapısına kilit vurulmayan evleri, barış için uçan
güvercinleri?
Renkli boyalarım biter diye korkmayan, beyaz kir
gösterir yalanına kanmayan çocuksu masumiyeti?
Çizmeye çalışsa da meczup bir ressamın kırık kalemi
Duyulur mu uzaydan dünyanın sessiz çığlığı
Van Gogh değil ki huzur versin yıldızlı geceleri
Arttıkça acıları uzuyordu heceleri.
Hande Bayrak
34