Mobikehoteliers
de passie voor hun 2wieler
MobikeHotel is een groep van motorvriendelijke accommodaties uit
verschillende regio’s en landen in Europa. Dagelijks zorgen zij ervoor
dat de motorrijder zich welkom voelt en dat zijn motorfiets veilig staat.
Een goed onderkomen voor motor en rijder is
zowat het belangrijkste in het kiezen van een
motorvriendelijk verblijf. Maar zoals Hugo
in zijn artikel schrijft vooraan in deze krant:
‘Het hoeft niet altijd een motorrijdende
hoteluitbater te zijn die de motorrijder en zijn
motor in de watten legt, maar het is wel de
motorrijdende hoteluitbater die je maar al te
graag de leukste en beste plekjes van de
streek laat zien en die samen met zijn gasten
dagelijks plannen maakt.’ Met deze zin in
gedachte vonden wij het een goed idee om
enkele van onze hoteliers/motorrijders naar
hun verhaal te vragen. Wanneer kochten
zij hun eerste motorfiets, wat was hun
favoriete merk destijds, met wat toeren ze nu
landgasthof waldhorn (de)
BIKERHauS MOSEL (de)
Ulrich Stoll
RIJDT SINDS :1983
YAMAHA SUPER TENERE
rond en hoe zijn ze ertoe gekomen om een
motorvriendelijk hotel te runnen? We stellen
graag enkele gepassioneerde motorrijders
onder de MobikeHotels aan u voor.
Ben Fidom
BOUWJAAR :1957
RIJDT SINDS : 1975
BMW R80 CAFERACER
Als 15 jarige snorde ik als student-kok op een
scooter. Ware het niet dat de MV Augusta’s
dagelijks naar mij lonkten op het traject naar
mijn werk, en dit in het tijdperk
van mijn grote held: Agostini. Ik
behaalde mijn rijbewijs, maar
als kok was ik altijd onderweg.
In 1995 nam ik het hotel over
en het motorvriendelijke
sprak me aan. Mijn rijbewijs
had ik, maar nu geen geld
want al mijn centen zaten in mijn hotel. In
2001 kwam een stelletje motorrijders bij ons
langs, het waren 60ers die het golfen hadden
omgeruild voor motorrijden. Ze hadden nog
maar net hun rijbewijs. En toen
kon ik niet anders, voor mijn ego
moest ik nu echt een motorfiets
kopen. Zo geschiedde, en
ondertussen heb ik al de nodige
kilometers gereden. We wonen dan ook in
een schitterde streek en motorrijders voelen
zich thuis bij ons!
Sinds 1993 heb ik een
V-Max en daarnaast
heb ik altijd nog wel
een andere motor
erbij gehad. Nu
staat er gebroederlijk
een
BMW
R80
Caferacer
naast.
Motorrijden
begon
op mijn 18de met een oefenvergunning.
Je mocht dan met een L rondrijden. In het
weekend werd dan het L bord vaak achter
de kentekenplaat, van mijn Honda CB250,
geschoven en ging ik met vrienden op pad.
Met een nieuwe Suzuki GT500 trok ik naar
Spanje, Frankrijk, Ardennen enz. Daarna
heb ik nog veel motoren gehad en veel met
groepen en vrienden gereden.
Zoals je op de foto kunt zien, is er nog een
hobby naast motoren, maar daar vertel ik je
wel wat over als we elkaar zien.
GASTHAUS WIEMANN-SANDER (DE)
BIKE & GOURMET HOTEL DE LA SÛRE (LU)
Heinrich Wiemann
BOUWJAAR :1967
RIJDT SINDS :1983
BMW S 1000RR
Ron Streumer
BOUWJAAR :1966
RIJDT SINDS :1986
HONDA AFRICAN TWIN
SUZUKI INTRUDER
YAMAHA TDM
BMW 1100 RT SIDECAR
Wel, hoe begon het met
motorrijden? Als 15 jarige
behaalde ik, uit noodzaak,
mijn rijbewijs voor de
snorfiets. Als leerling chefkok was dit mijn enige
vervoermiddel. Om te gaan
vrijen wilde ik op mijn
16e mijn rijbewijs voor
de bromfiets halen maar had geen geld.
Bovendien waren mijn ouders hier niet over
te spreken.
Door weer en wind reed ik 30.000 km met die
snorfiets…voor de liefde. Op mijn 18e kon
ik mijn auto-motorrijbewijs halen. Alleen
was het weer hetzelfde liedje, ik had geen
geld, mijn ouders waren geen sponsor en ik
moest naar het leger. Eén van mijn vrienden
was eveneens opgeroepen voor zijn militaire
dienst.
We besloten de motorfiets dan maar te delen.
Ik in de week, mijn vriend in het WE, een
Yamaha 350 RD, destijds een echte granaat!
Later kocht ik de machine om die daarna te
wisselen voor een Honda CBX 750.
Ondertussen vertrok ik richting Zwitserland
voor mijn werk. Mijn baas, een autofreak,
nam me mee naar een racecircuit en daar
uitgave nr. 1
kreeg ik het virus pas echt
te pakken. Ik kocht een
Honda Fireblade en volgde
opleiding als instructeur.
Ik ontmoette mijn vrouw Christa, die
trouwens de perfecte passagier is.
In 1995 kwam ik in het familiebedrijf terecht.
Heel wat oude bekenden uit de racewereld
kwamen graag langs in ons hotel en zo is de
idee van een motorvriendelijk hotel ontstaan.
Onze stamgasten zijn dan ook voornamelijk
motorrijders.
Zelf geef ik nog steeds les op het circuit en
mijn oudste zoon volgt trainingsessies op een
125cc. Volgend jaar zal hij onze gasten als
toergids begeleiden.
Zal het motorbloed verder stromen? We
zullen zien wat deze jongere generatie in
petto heeft. Voor mezelf is het een mooie
hobby gekoppeld aan een prachtig beroep.
Onze gasten voelen zich hier dan ook thuis!
Als jonge gast mocht ik niet met
de motorfiets rijden. Maar dat
veranderde plots toen ik mijn
huidige vrouw tegen kwam,
die, zonder dat ik het wist, haar
motorrijbewijs haalde, en op een
dag vroeg haar motor op te halen
in de garage. Die uitdaging kon ik natuurlijk
niet naast me laten liggen. Ik dus op pad met
een motorfiets maar zonder rijbewijs! En ja,
al snel zat de politie achter me aan en wat
later moest ik voor het gerecht verschijnen.
Via relaties was ik binnen de 3 weken in
het bezit van een motorrijbewijs en een
motorfiets.
Zo’n 20 jaar geleden vroeg ik aan al onze
motorklanten aan de bar waarom ze naar het
G.H. Luxemburg kwamen, waarom ze kozen
voor Esch-Sur-Sûre en waarom ons hotel?
Zo heb ik samen met mijn familie het 1ste
motorvriendelijk hotel van Luxemburg
opgericht en zijn we de motormarkt
ingestapt. Met 2 Duitse hoteliers YZ?[??] ?\?Y[?[????]R?[ ?Y[???\??[?[???[ ?
?X\??[Y[??[?Z?Y??]??[? ?[?[?Z?R?[ ???