Tot haar ontsteltenis ontdekte de
alleenstaande Paula Marckx dat haar
pasgeboren dochter ‘onwettig’ was en zelfs
niet o?cieel van haar. Veertig jaar later
blijkt hoe baanbrekend haar protest
daartegen is geweest.
Handen
af van
mijn baby!
kijk verstoord op naar mijn 39-jarige dochter, die ijverig haar computer
volstuwt met talloze berichtjes. Mijn aandacht gaat terug naar mijn
krant, waarin ik lees dat 40 procent van de kinderen die nu geboren
worden een ongehuwde moeder heeft.
‘Wist jij dat?’ vraag ik haar.
Ze kijkt amper op en mompelt: ‘Het zal wel.’
‘En vind jij dat normaal?’ dring ik aan.
Tegenover mij zit een knappe, jonge vrouw. Ze is ongebonden,
zelfstandig en verdient de kost als dierenfotografe. Kinderen heeft
ze niet, maar wel een hond waarvoor ze door het vuur gaat.
Zij is zelf de dochter van een ongehuwde moeder (ik), uit een tijd
waarin dat allesbehalve vanzelfsprekend was. Juist door haar geboorte
is niet alleen de wet veranderd die haar en mij minder rechten gaf dan
60
illustratie: yvette van den boogaard
Alexandra’s vingers ratelen over het toetsenbord van haar laptop. Ik
readersdigest.nl 04/13