Mi primera publicacion Catálogo de Pensar coas mans | Page 185

183 JARROS Y JARRAS DE BUÑO • Procedencia: Buño, Malpica de Bergantiños, A Coruña • Lugar de Depósito: Ecomuseo Forno do Forte. Buño. Concello de Malpica de Bergantiños • Cronología: Cerámica tradicional. s. xx • Material: Barro • Técnica: Torno, cocción, vidriado • Dimensiones: 28 × 21 × 21 cm Toda alfarería tiene jarras y, normalmente, también jarros, cada uno con su denomi- nación. Son los recipientes destinados a servir el vino. Eran usados en las casas, pero sobre todo en los bodegones, taber- nas, casas de comida y romerías. Estaban destinadas para servir el vino, pero también contenían otros líquidos. La función de la jarra era para el servicio en las mesas o en la barra de un bodegón o bar, mientras que, normalmente, el jarro era usado para reponer el vino de las jarras o para servir a grupos grandes. El origen de la forma se remonta a la época castreña1, pero su generalización en arcilla se produce en época romana2. Es una forma de siempre. La denominación femenina o masculina hace referencia al tamaño. Por lo general, en gallego el término femenino indica mayor tamaño, pero aquí es al contrario, la jarra es la pieza menor y el jarro la grande. La jarra llegaba hasta los 2 l. de capaci- dad y el jarro podía llegar a los 5 l. Estas medidas fueron variando con el tiempo. La adaptación a nuevas costumbres hizo que la capacidad de estos recipientes fuera disminuyendo de los 2 l de las jarras hasta el tamaño adecuado para servir una única ‘chiquita’ o taza en un bar (1/8 de l.), y en los casos de los jarros de los 5 l a 2 l.3 La forma más característica tiene un fondo plano o de pie de disco, panza ben diferenciada, normalmente globular o abombada, un cuello largo que termina en un borde simple con un pico en un extremo y en el lado contrario un asa plana. Si XERROS E XERRAS DE BUÑO • Procedencia: Buño, Malpica de Bergantiños, A Coruña • Lugar de Depósito: Ecomuseo Forno do Forte. Buño. Concello de Malpica de Bergantiños • Cronoloxía: Cerámica tradicional. s. xx • Material: Barro • Técnica: Torno, cocción, vidrado • Dimensións: 28 × 21 × 21 cm Toda olería ten xerras e normalmente tamén xerros, cada unha coa súa deno- minación. Son os recipientes destinados a servir o viño. Eran usados nas casas pero sobre todo nos bodegóns, tabernas, casas de comida e romarías. Estaban destinadas para o servizo do viño, pero tamén contiñan outros líquidos. A función da xerra era para o servizo nas mesas ou na barra dun bodegón ou bar, mentres que normalmente o xerro era usado para repoñer o viño das xerras ou para servir a grupos grandes. A orixe da forma está na época castrexa,1 pero a súa xeneralización en arxila prodúcese na época romana.2 É unha forma de sempre. A denominación feminina ou masculina fai referencia ao tamaño. Normalmente en galego o termo femi- nino indica maior tamaño, pero aquí é ao contrario, a xerra é a peza menor e o xerro, a grande. A xerra chega ata os 2 litros de capacidade e o xerro podía chegar aos 5. Estas medidas foron variando co tempo. A adaptación a novos costumes fixo que a capacidade destes recipientes fose diminuíndo dos 2 litros das xerras ata o tamaño axeitado para servir unha única «chiquita» ou cunca nun bar (1/8 de l) e, no caso dos xerros, dos 5 litros a 2 litros.3 A forma máis característica ten un fondo plano ou de pé de disco, panza ben diferenciada, normalmente globular ou avultada, un colo longo que remata nun bordo simple cun bico nun extremo e, no lado contrario, unha asa plana. Malia esta