Mi primera publicacion Catálogo de Pensar coas mans | Page 167
165
VASO DE CASTROMAO
• Procedencia: Castro de Castromao,
Castromao, Celanova
• Lugar de depósito: Museo Arqueolóxico
e Provincial de Ourense
• Cronología: Castreño. s. ii a. c. – i d. c.
• Material: Arcilla
• Técnica: Modelado por rollos o placas,
cocción oxidante, engobado
• Dimensiones: Altura 7,5 cm; grosor 0,3
cm; diámetros 5cm (base) 7 cm (boca) 10
cm (máximo)
Vaso cerrado de perfil en S flexionado.
Labio exvasado, monofacetado, con borde
redondeado. Cuello cilíndrico, con el punto
de máxima inflexión cerca del arranque
del labio y con una transición interior en
ángulo hacia el hombro. El cuerpo globular
es más ancho que alto. Fondo plano con
reborde perimetral exterior y transición
interior acanalada.
Pasta de textura fina y tono acastañado.
Se trata con engobe negro bruñido en toda
la superficie exterior, mientras que en el
interior solo en la boca. Fondo retocado
una vez desprendido de la plataforma de
modelaje. Se perciben abultamientos de
los rollos de arcilla en el interior del cuerpo.
La decoración se sitúa entre el hombro
y el fondo, a base de acanaladuras: tres
horizontales en el hombro, que resaltan
la transición con el cuerpo; todo el galbo
recubierto con trazos verticales regulares,
con brillo en el acanalado y textura áspera
en los intervalos; una acanaladura cerca de
la base definiendo un reborde perimetral.
Dentro del mapa de «olerías cas-
trexas» (Rey, 2011) este vaso pertenece a
la denominada como «tradición Miño». La
abundancia y característica de sus piezas
permiten reconocer un foco alfarero, iden-
tificado a partir del siglo iv a. c. hasta el i
d. c. por toda la cuenca media y baja hasta
la confluencia con el río Sil, posiblemente
potenciado por la importancia del río Miño
como ruta comercial y de comunicación.
VASO DE CASTROMAO
• Procedencia: Castro de Castromao,
Castromao, Celanova
• Lugar de depósito: Museo Arqueolóxico
e Provincial de Ourense
• Cronoloxía: Castrexo. s. ii a. c. – i d. c.
• Material: Arxila
• Técnica: Modelado por rolos ou placas,
cocción oxidante, engobado
• Dimensións: Altura 7,5 cm; grosor 0,3 cm;
diámetros 5cm (base) 7 cm (boca) 10 cm
(máximo)
Vaso pechado de perfil en S flexionado.
Labio exvasado, monofacetado, co bordo
redondeado. Colo cilíndrico, co punto de
máxima inflexión preto do arranque do
labio e cunha transición interior en ángulo
cara ao ombreiro. O corpo globular é máis
ancho ca alto. Fondo plano con rebordo
perimetral exterior e transición interior
acanalada.
Pasta de textura fina e ton acastañado.
Trátase con engobe negro brunido en
toda a superficie exterior, mentres que no
interior só na boca. Fondo retocado unha
vez desprendido da plataforma de mode-
laxe. Percíbense avultamentos dos rolos
de arxila no interior do corpo.
A decoración sitúase entre o ombro
e o fondo, a base de acanaladuras: tres
horizontais no ombreiro, que remarcan a
transición co corpo; todo o galbo recu-
berto con trazos verticais regulares, con
brillo no acanalado e textura áspera nos
intervalos; unha acanaladura cerca da
base definindo un rebordo perimetral.
Este vaso pertence, dentro do mapa
de «olerías castrexas» (Rey, 2011) á
denominada como «tradición Miño». A
abundancia e característica das súas
pezas permiten identificar un foco oleiro,
identificado a partir do século iv a. c. ata
o i d. c., por toda a bacía media e baixa
ata a confluencia co río Sil, posiblemente
potenciado pola importancia do río Miño
como ruta comercial e de comunicación.