Mi primera publicacion Catálogo de Pensar coas mans | Page 157
155
[fig. 4] Luciano e Alfredo García Alén co oleiro de Mondoñedo Jose Chao Varela.
Luciano y Alfredo García Alén con el oleiro de Mondoñedo Jose Chao Varela.
bibliografía ou de estudos sobre este patrimonio material. O traballo en
equipo será a base para levar a cabo ese estudo, para o cal foi imprescindi-
ble a formación e a colaboración dos tres [FIG. 2] .
Entre 1970 e 1975 co maxisterio desinteresado de Alfredo, que
pola súa formación de historiador e arqueólogo ensinoulles a mirar e des-
cribir o barro, a desenterrar os vellos fornos, a descubrir as pezas antigas
entre os restos dos talleres e facilitoulles o acceso á documentación dos
arquivos e bibliotecas, e con Vilasó, que pola súa formación artística, pois
era entre outras facetas, debuxante e fotógrafo, saíron a percorrer Galicia,
emulando dalgunha maneira as xeiras dominicais de don Xaquín, xa que
tendo en conta que era unha actividade complementaria á súa vida profe-
sional, dedicaban practicamente todos os domingos a percorrer os centros
oleiros dos que ían tendo referencia. En palabras de Luciano descubrirán
que a olería galega é un patrimonio «numeroso y heterogéneo que repre-
senta la diversidad de las comarcas del país… ya que expresa con eviden-
cia los matices geográficos y sociales en que se desenvuelve» [FIG. 3] .18
Entre os tres accederán a lugares dos que xa apenas había
constancia do seu pasado oleiro, establecendo un estudo rigoroso e
completo, con miles de anotacións, esbozos, fotografías e debuxos que é
na actualidade un fondo documental que permite coñecer a situación da
olería naqueles anos. Grazas á formación humanista de Luciano puideron
acceder aos oleiros e oleiras cunha proximidade que os levou a ter unha
relación afectiva case familiar, cunha amizade que duraría moito máis que
a investigación [FIG. 4] .