Mi primera publicacion Catálogo de Pensar coas mans | Page 399
397
Nano Unzueta de Cerámica Unzueta
do individuo, e é aí onde se sitúa o punto de partida para a evolución da
cerámica ao terreo da arte. A cerámica destácase como linguaxe artística
dun xeito evidente na contemporaneidade, un camiño que non inician tan
marcadamente as outras artesanías.
O barro forma parte da expresión humana desde a Prehistoria,
modelando a terra para reproducir a figura antropomorfa con distintos fins.
Na propia xénese cristiá a creación de Adán explícase a través do barro,
por tanto a súa modelaxe está ligada á creación da humanidade, xa que a
terra proporciona a materia necesaria e non precisa de grandes avances
tecnolóxicos nos seus primeiros períodos, coa excepción das propias mans.
A mímese a través da escultura, ao igual que coa pintura, é algo inherente
por tanto á evolución das sociedades. O material cerámico ligouse á escul-
tura e o relevo, e ao longo da historia da arte temos destacados exemplos
como poden ser as maiólicas renacentistas de Della Robbia, ou sabemos
que escultores como Donatello modelaban as súas estatuas en barro;
non obstante é ben certo que a cerámica non deixa de estar supeditada a
outras artes, como soporte para as artes decorativas ou para xerar bosque-
xos e ensaios escultóricos, ademais de estar ligada ao utilitario. Todo isto
provoca que non acade unha valoración propiamente artística ata media-
dos do século xx.
William Morris e as Arts & Crafts a finais do século xix, e o
impulso que lle deu ás artes decorativas, así como o Modernismo ou o Art
Decó prepararon o terreo para que a cerámica dirixise o camiño da arte
dun xeito diferenciado, pois se vinculará á escultura de xeito natural no
contexto contemporáneo.