Mi primera publicacion Catálogo de Pensar coas mans | Page 11
«Pensar coas mans. Cestería, cerámica e xoiería de Galicia» supera o
marco dunha exposición de obxectos para conformar un proxecto onde
o protagonismo reside en contidos culturais e etnográficos, fondamente
arraigados na sociedade galega.
De xeito complementario ás accións dirixidas a apoiar a artesa-
nía desde un punto de vista comercial e económico, o prestixio acadado
polas artesás e artesáns galegos demandaban unha grande exposi-
ción para abordar este eido creativo desde unha perspectiva artística e
antropolóxica.
Imposible de comprimir o universo artesán nos límites dunha
exposición, a mostra concentra a súa mirada na cestería, cerámica e xoie-
ría, tres das especialidades con máis tradición en Galicia e que permiten
articular unha viaxe no tempo desde o presente ata a Idade de Ferro.
Sirvan de exemplo dun mundo extenso e rico que goza na súa totalidade
da nosa admiración.
Gustaríame gabar a capacidade da comisaria, Verónica Santos
Farto, para articular un discurso rigoroso, con sensibilidade artística e
alcance divulgativo. Xunto a ela destacar ao equipo de asesores: María
García-Alén, Fernando Martínez Vilanova e Belén Sáenz-Chas. O seu
prestixio representa o mellor aval da calidade. Cómpre tamén recoñecer a
implicación da Fundación Pública Artesanía de Galicia, a través da que a
Xunta vencella as accións ligadas ao desenvolvemento deste sector.
A exposición é o resultado das achegas de sesenta e cinco
artesáns, catorce museos, dez coleccionistas privados, así como as escolas
superiores de Arte e Deseño Mestre Mateo e a Ramón Falcón. A mostra
involucra non só nomes galegos, senón a profesionais tan prestixiosos
como a arquitecta Izaskun Chinchilla, autora da espectacular intervención
que serve de expositor para realzar as pezas contemporáneas.
«Pensar coas mans. Cestería, cerámica e xoiería de Galicia»
recoñece a figura de pioneiros como Luciano García-Alén, o grande estu-
doso da cerámica galega e que probablemente salvou da desaparición
moitas das técnicas dos oleiros tradicionais, ata entón agochados nas
nosas aldeas, ou de Isaac Díaz Pardo, que xerou espazos para a formación
e a innovación, para o encontro con outras disciplinas, como o deseño.
Pór en valor as artesáns e os artesáns e favorecer o seu coñece-
mento representa traballar a prol do patrimonio cultural e construír argu-
mentos para diversificar o turismo, con rutas ligadas a estas actividades.
Lonxe queda a distinción entre traballo manual e intelectual e desdebuxa-
dos os lindeiros que pretendían situar en compartimentos estancos arte,
deseño e artesanía. Ninguén discute hoxe o dereito da artesanía a conquis-
tar un espazo en galerías e museos e a reivindicarse como un elemento
vivo da nosa cultura.
Román Rodríguez González
Conselleiro de Cultura e Turismo