MESNEVİ GÜNEŞİ | Page 85

üzerinde duruyorsun ya , senin her zerrende ben varım , sen yorulduğun zaman aslında ben yoruluyorum . Sen beni çok sevmektesin ama böyle yapmakla da bana ıstırap vermektesin .” Bunu Ebu Müslim de yapmaya kalktı , fakat ona Allah şöyle seslendi : “ Sen gece gündüz tek ayak üzerinde dursan Habibimin yerini tutamazsın , boşuna kendini yorma ...”
“ Güneşte mahvolan zerrenin savaşı , vasıftan , hesaptan dışarıdır . Zerrenin kendisi de , nefesi de mahvoldu mu artık onun savaşı , ancak güneşin savaşıdır . Onun kendiliğinden hareketi de kalmamıştır , duruşu da . Neden ? “ Biz Allah ’ a dönenleriz ” sırrından . Biz , kendimizden geçip senin denizine döndük . Asıldan süt içtik , geliştik . Ey gulyabaniye aldanıp yolun ferilerine dalan , ey usulsüz kişi , sen asıllardan az bahset .”
( Mesnevi , VI / 40 )
Eğer bizler de mürşidimiz vasıtasıyla Hazreti Muhammed Efendimizi kendimize bende etmeye yola koyulursak haliyle o da bizim kitabımız olur . Zaten bizler de burada içimizdeki o kitaptan konuşuyoruz ; yani O ne buyurursa sizlere öyle hitab ediyoruz . Genelde sohbetler akıla hitab eder , fakat
79