Padişah , benim kurtulmam için zindanı açtı , yüz binlerce mahpusu azadetti . Bir zamancağız beni baykuşlara hemdem etti de benim yüzümden baykuşları doğanlaştırdı . Ne mutlu o doğana ki uçuşuma uyar ; talihi yâr olur da sırrımı anlar . Bana yapışın da doğan olun , baykuşsanız bile doğanlaşın ! Böyle bir padişaha sevgili olan nereye düşerse , düşsün , nasıl olur da garip olur .? Padişah kimin derdine derman olursa o , ney gibi feryat eder , sessiz sedasız kalmaz . Ben mülk sahibiyim , başkasının sofrasına oturup yemeğini yemiyorum . Padişah , uzaktan benim davulumu çalmakta , nöbetimi vurmakta . Benim davulumu döğen “ İrciî ” sesidir . Benimle dâvaya girişenlerin rağmine şahidim , Allah ’ dır .”
( Mesnevi , II / 1160 )
Bütün peygamberler sevgi sunmayı , şefkatle kucaklamayı nasihat etmişlerdir . Nimetlerin en büyüğü akıldır . Aklını kullanır , dilini hoş tutarsan mesele kalmaz . Bunun aksi davranışlar insan olana yakışmaz . O zaman güneş görmemiş ham meyve olarak kalırsın . Konuşurken ağzımızdan çıkacak her sözü , Muhakeme-i Kübradan geçirmemiz lazım . Sarfettiğin sözler senin kulağına hoş geliyor
69