Allah ’ a giden yol , yokluk yoludur diyorsunuz , ama Mevlevilikte de sikke , hırka ve tennure var , yani bunlar insana benlik ve gurur vermiyor mu , bunu açıklar mısınız ?
Mevlevilikte zerre kadar benlik , gurur yoktur . Mürşid de , yolcu da hep Allah ’ ın ikramı ile yaşar , konuşur , susar . Mevlevilik , Hazreti Mevlana ’ yı tanıyarak , onun gibi olmaya çalışmaktır . Ayrım gözetmeden insanlık alemine hizmet etmek , Tanrı ’ dan söz etmektir . Mevlevilik hırkada , sikkede , tennurede değil , gönüldedir .
“ Kim eli boş pazara giderse ömrü geçer , tamamı ile ham ve eli boş olarak geri döner . Kardeş neredeydin ? Hiçbir yerde . Ne pişirdin ? Hiçbir şey ! Müşteri ol da elim oynasın , gebe olan madenimden lâl doğsun . Fakat müşteri , gevşek ve soğuk bile olsa yine sen onu çağır . Çünkü böyle emredilmiştir . Doğan kuşunu uçur , ruh güvercinini tut . Dâvet yolunda Nuh ’ un yolunda yürü . Allah için hizmette bulun . Halkın kabul etmesiyle , ret etmesiyle ne işin var senin .”
( Mesnevi , VI / 840 )
64