MESNEVİ GÜNEŞİ | Page 164

aslanıyım heva heves aslanı değil ... İşim , dinime şahittir . Ben ‘ Attığın zaman sen atmadın , Allah attı ’ sırrına mazharım . Ben kılıç gibiyim , vuran o güneştir . Ben ; pılımı pırtımı yoldan kaldırdım ; Allah ’ dan gayrısını yok bildim . Bir gölgeyim sahibim güneş ... Ona hacibim hicap değil . Kılıç gibi vuslat incileriyle doluyum ; savaşta diriltirim , öldürmem . Kılıcımın gevherini kan örtmez . Rüzgar nasıl olur da bulutumu yerinden teprendirebilir ? Saman çöpü değil ; hilim , sabır ve adalet dağıyım . Kasırga dağı kımıldatabilir mi ? Ben dağım ; varlığım , onun binasıdır . Hatta saman çöpüne benzesem bile rüzgarım , onun rüzgarıdır . Benim hareketim , ancak onun rüzgarıyladır . Askerimin başbuğu , ancak tek Allah ’ ın aşkıdır . Hiddet , padişahlara bile padişahlık eder , fakat bize köledir . Ben hiddete gem vurmuş , üstüne binmişimdir . Hilim kılıcım , kızgınlığımın boynunu vurmuştur . Allah hışmıysa bence rahmettir . Tavanım , damım yıkıldı ama nura gark oldum . Toprağın atası , Ebu Turab oldumsa da bahçe kesildim . Benim sakınmam da ancak Allah içindir . Vermem de ... Tamamı ile Allah ’ ınım , başkasının değil . Allah için ne yapıyorsam bu yapışım , taklit değildir ; hayale kapılarak , şüpheye düşerek de değil .
158