“ İnsandan da dedikodudan da geç de Cebrail ’ in ruhunun dayanıp kaldığı deniz kıyısına var ! Ondan sonra Ahmed ’ in canı sana karşı dudağını ısırsın ... Cebrail , senden korksun , geride kalsın ! Bir yay kadar ileri varır , sana doğru gelirsem derhal yanarım desin !”
( Mesnevi , IV / 1888 )
Bir insan , büyük bir yere yönelirse , orda onun aklı da büyür , güzelliği de çoğalır . Ama küçük yerlere yönelirse , o zaman var olan küçük aklını da kaybedebilir .
“ Peygamber , ‘ Kim ahmaksa düşmanımızdır , yol kesen gulyabanidir . Akıllıysa canımızdır , ondan gelen esinti ondan gelen rüzgar bize fesleğendir . Akıl , bana sövse razıyım , çünkü benim feyiz vericiliğimden bir feyze sahiptir ’.”
( Mesnevi , IV / 1947 )
155