böyle olursa âlem , onun emrine , onun fermanına tabi değil de nedir ?”
( Mesnevi , III / 1913 )
Bir gün İsa Ruhullah ’ a bir soru soruyorlar : “ Baş t a M u s a o l m a k ü z e r e , b ü t ü n peygamberler tebessümlü idiler , ama senin gibi gülmüyorlardı . Yahya Peygamber çok ağlardı . Zekeriyya Peygamber de tebessümlü idi . Senin ise devamlı kahkaha atıp gülüyorsun . Bu alemde ne görüyorsun da böyle gülüyorsun ya İsa ?” Hazreti İsa onlara şu cevabı veriyor : “ Ben bütün bu alemi cennet-i ala görüyorum , bu yüzden de hep gülüyorum .”
“ Bütün mezarlar bizce bir . Fakat velilerin gözünde kimisi cennet bahçesi , kimisi cehennem çukuru ! Halk , Peygamber ekşi suratlı ; neden böyle niye zevki yok ki derlerdi . İleri gelenlerse derlerdi ki : Sizin gözünüze öyle görünüyor o . Bir zamancağız bizim gözümüzle bakın da ‘ Heletâ ’ daki gülüşleri görün hele !”
( Mesnevi , IV / 3536 )
Peygamber Efendimiz de cemaatine daima tebessümlü bir yüzle çıkardı . Hazreti Salih , asık bir yüzle çıkardı . Hazreti Salih ’ in ,
131