aslını görmüş olduklarından artık vehmin ferilerinden pek korkmazlar .” ( Mesnevi , III / 1725 )
Aşık olmayan kişi ise sıkıntılar içindedir , huzuru pek yoktur . Devamlı , bu nasıldır , bu neden böyle , şu neden böyle , diye endişeler içindedir . Ona , ne kadar anlatırsan anlat , başkaları kabul eder ama o kabul etmez , yine bir başka soru ile çıkar . Böyle kişiler kolay kolay bir yere varamazlar . Neden varamazlar ? Çünkü sevgi nedir bilmemiş , hiçbir yere sevgisini vermemiş , ya da sevgisi aşka dönüşmemiş . Onun önüne istersen Kur ’ an-ı Kerim ’ i koy , istersen İncil ’ i koy , istersen Tevrat ’ ı koy , ne kadar delil gösterirsen göster , inanmaz , çünkü teslimiyeti yoktur , içinde daima bir endişe ve şüphe vardır .
“ Kabuktan ibaret olan akıl , bir işi yüzlerce delille ancak anlayabilir . Fakat Akl-ı Kül , doğru olduğunu bilmediği yola adımını atar mı hiç ? Akıl , defterleri baştanbaşa karalar durur . Aklın aklıysa bütün âlemi ayla , doldurur , nurlandırır . O , karadan da kurtulmuştur , aktan da . Onun ayının nuru , gönüle de yayılmıştır , sana da . Cüz ’ i akıl bu karayla akı , yine kadirden , bir yıldız gibi parlayıp
119