Hayatta bir görmek var , bir de işitmek var . Siz , sohbetlerinizde diyorsunuz ki , “ Aşk gözden doğar ”, fakat İsa Aleyhisselam diyor ki , “ Ruh veren kelimeye sığındım .” Ayette de , Cebrail , Allah ’ ın kulağına o kelamı üfledi ve oradan İsa meydana geldi , diye buyruluyor . Şimdi bizler burada sizin sohbetlerinizi dinlerken , söylediğiniz sözler bizim bir kulağımızdan girip diğer kulağımızdan çıkabileceği gibi , diğer taraftan da eğer bu sözler kalblerimize inerse orada bir tohum gibi yeşerip “ Veled-i Kalb ” i meydana getirebilir . Bu durumda insanda bir coşku hali oluşur ve içinde bir sema yapma isteği uyanır . Sema kelimesinin Arapça karşılığına baktığımızda da , görüyoruz ki , sema kelimesinin kökü ‘ semi ’ kelimesinden , yani işitmekten gelmektedir . Demek ki , insan işiterek uyanıyor ve tabii bir şekilde sema etmeye başlıyor . Ne dersiniz ?
Öncelikle şunu belirtmek isterim ki , İsa Ruhullah , aşkı hiç tatmamıştır . O , ancak sevgiden söz eder ve aynı zamanda peygamberler arasında en çok gülen peygamber odur . Hatta bir gün İsa ’ ya sordular , “ Neden sen bu kadar gülüyorsun ?”
84