“ Gel yine de gel yine de , Ey gönüller Sultanı , ey aşıklar Cananı , Ey mana aleminin Padişahı Ey koca Pir Mevlana gel . Ey gündüzün Güneşi , gecelerde Ay olan Derman olan , devran olan , ney olan , Gel gör ki aşıkların küme küme Hepimiz bir halkada dizilmişiz tesbih gibi , Hepimiz etrafında pervane , senden medet , Senden şifa , senden feyiz , Sana gönül vermeye , eşiğine yüz sürmeye , Cana can ver , imana iman . Gel vuslatı hasretinden güç olan Dillerde senin adın , gönüllerde sen , Umutsuzlara umut , çaresizlere çare sen . Her yüzde sen , her yönde sen ; Ey köpük köpük olup coşan , Ey semaya dökülüp taşan , Gel , ölümsüzlük tahtından haber ver bize . Bizi bizden al , götür o Mesnevi ummanına , O ilahi aşk kervanına . Ey yılları yıllara ulaştırıp aşan , Ey nesillerden nesillere ulaşan , Doyumsuz sevgine doymuyor ihvan . Sulha , sükuna susamış cihan , Yetiş imdada aman ey büyük Dost , ey koca Sultan ; Bir kere değil , bin kere gel . Yine de gel , yine de gel , yine de gel , Yüce sultan Hazreti Mevlana ’ m ...”
Hasan Dede
5