Peygamber Efendimizin yaşadığı devirde toplum çok cahildi ve O , bu nedenle topluma iç alemini açamamıştı . Ama Hazreti Mevlana hem Peygamber Efendimizi hem de O ’ nun kitabı Kur ’ an-ı Kerim ’ i en güzel şekilde dile getirmiş ; hatta gerektiği yerde , toplumun bilgilenmesini istemeyen kişilere rağmen , hiç çekinmeden hakikatleri konuşmuş ve hiçbir zaman iman ettiği yerden taviz vermeyerek daima insanları aydınlığa davet etmiştir .
“ Doğruluk , can vermektir . Kendinize gelin de bu hususta ileri geçin . Kur ' an ' dan ‘ Erler vardır ki Tanrıyla ettikleri ahdi bozmadılar , ahıtlarına doğrulukla sarıldılar ’ âyetini okuyun !”
( Mesnevi , V / 3820 )
Hazreti Mevlana ’ mız , Kur ’ an-ı Kerim ’ den çok derin manalar çıkarmış ve demiştir ki : “ Bendeniz , Kur ’ an-ı Kerim ’ in bir ayetine mana vermeye kalktım ; denizler mürekkep oldu , ağaçlar kalem oldu , yapraklar kağıt oldu . Ben manayı yazmaya başladım ; denizler kurudu , ağaçlar tükendi , yapraklar bitti , fakat mana bitmedi ...”
“ Bil ki Kur ’ an ’ ın bir zâhiri var ... zâhirin de gizli ve pek kuvvetli bir de içyüzü var . O
15