yatmakta olan Hamza Dede ’ ye bir nazar ettikten sonra şu sözleri dile getirdi : “ Ya Hamza , benden bir destur almadan yola koyuldun gittin , şimdi yattığın yerden bir kalk da son defa bize bir ney üfle !” Mevlana bunu der demez oradakilerin şaşkın bakışları arasında Hamza Dede yerinden kalktı , eline ney ’ ini aldı ve semahaneye geldiler . Evet bunları akıllar almaz . Hazreti İsa ’ nın nefesi ölüleri diriltir ama Mevlana ’ nın nefesi bin tane ölüyü diriltir . Semahaneye geldikten sonra Hamza Dede ney üflemeye başladı , Mevlana belki yedi sekiz saat sema etti ve sonsuz güzellikte beyitler dile getirdi . Bir zaman sonra Mevlana semayı bitirdi , Hamza Dede , Mevlana ’ dan destur istedi , onun elini öptü ve teslim olup Hakk ’ a yola koyuldu gitti . Cenab-ı Mevlana , onun ney ’ ini de onunla birlikte kabrine koydurmuştur . Çünkü her dudak o ney ’ e nefes veremez . Onlara katiyyen ölüm yoktur , onlar her an hay ’ dırlar .
“ Ben , ben değilim . Ben , canımdan öldüm , varlığımı terk ettim . Allah ile diriyim .
İnsanlık duygularımı değiştirdiğim için Allah bana duyuş , anlayış , görüş oldu .
102