ZAPROSZENIE
DO WZBOGACENIA
KOLEKCJI
Miejsca Pamięci Ravensbrück
Zwracamy się do Was z prośbą
o wsparcie w gromadzeniu przedmiotów i dokumentów związanych z obozem głównym dla więźniów płci męskiej na terenie KL Ravensbrück lub jego podobozami, tj. Barth, Karlshagen czy Neubrandenburg.
Mogą być to zdjęcia, rysunki, wspomnienia, listy, dokumenty urzędowe, przedmioty codziennego użytku lub pamiątki osobiste. Wszystko, co pozwala poznać historię obozu, doświadczenia więźniów i ich zmagania z prześladowaniami, ma wyjątkową wartość. Nawet materiały źródłowe wyprodukowane przez sprawców lub osoby postronne znacząco przyczyniają się do pogłębienia naszego zrozumienia tego, co się działo.
Jeśli nie masz pewności co do pochodzenia lub znaczenia przedmiotu lub dokumentu, skontaktuj się z nami! Nie możemy się doczekać, żeby wspólnie zbadać takie przedmioty lub dokumenty.
Pomóż nam zachować ważne świadectwa historyczne i pamięć
o obozie koncentracyjnym Ravensbrück.
W kwietniu 1941 roku do zespołu obozowego w Ravensbrück dołączono obóz męski. Jako część kompleksu obozowego podlegał on także komendantowi obozu kobiecego. Obóz męski był ośrodkiem pracy dla rzemieślników, zanim w pełni ukończony został obóz koncentracyjny. W sierpniu 1941 roku oddano do użytku pięć baraków mieszkalnych i jedną halę produkcyjną dla obozu męskiego,
w południowo-wschodniej części obiektu, bezpośrednio przy placu przemysłowym. Choć liczba więźniów stale rosła (jednocześnie do
1 500-2 000 więźniów), nie wybudowano żadnych nowych baraków.
Przymusowi robotnicy płci męskiej byli wykorzystywani także do ciągłej rozbudowy obozu Ravensbrück i jego podobozów.
Ponad połowę batalionów robotniczych stanowiły jednostki budowlane przydzielone cywilnym przedsiębiorstwom budowlanym. Podczas ciężkiej pracy chłopcy
i mężczyźni doświadczyli brutalnego znęcania się. Do końca 1942 roku około połowa więźniów płci męskiej zmarła na skutek ciężkiej pracy fizycznej, niedożywienia, braku opieki medycznej lub została zamordowana.
Od 1943 roku większość mężczyzn spoza obozu pracowała w przemyśle zbrojeniowym.
Większość więźniów w wieku od 16 do 45 lat pochodziła z okupowanej przez Niemców Polski, Związku Radzieckiego, a także III Rzeszy
i bardzo często była przenoszona
z innych obozów koncentracyjnych.
W większości byli to robotnicy przymusowi, osadzeni w obozach koncentracyjnych za różne „przestępstwa”, takie jak ucieczka czy sabotaż.
Chłopców, z których część została deportowana wraz z matkami do Ravensbrück, oddzielano od kobiet po ukończeniu 12. roku życia
i umieszczano w osobnym bloku
w obozie męskim.
W latach 1941–1945 w obozie męskim więziono około 20 000 mężczyzn.
Czy dokonałeś ostatnio ciekawego odkrycia na swoim strychu lub w piwnicy? Czy posiadasz szczególne pamiątki rodzinne? Czy posiadasz przedmioty, które mogłyby być interesujące dla nowego projektu wystawienniczego „Obóz męski na terenie kompleksu obozowego Ravensbrück”?
22