„ALE ŻYJĘ.
PAMIĘTAJĄC HOLOKAUST”
13 kwietnia w Muzeum Pamięci Ravensbrück zostanie otwarta wystawa pt. „Ale żyję. Pamiętając Holokaust”
(ang. „But I live. Remembering Holocaust”).
Miejsce Pamięci Ravensbrück
Tylko nieliczni ocalali
z Holokaustu żyją do dziś. Zapisywanie ich wspomnień odgrywa zatem kluczową rolę. Wielopoziomowy projekt „Ale żyję”, będący efektem współpracy ocalałych, twórców komiksów, ekspertów
w dziedzinie edukacji
o Holokauście i prawach człowieka, historyków, bibliotek i archiwów, realizuje to zadanie w niezwykły sposób, tworząc graficzne historie, dla których nie istnieją praktycznie żadne istniejące źródła dokumentalne.
Emmie Arbel jako młoda dziewczyna przeżyła obozy koncentracyjne w Ravensbrück
i Bergen-Belsen. David Schaffer uniknął mordu w Naddniestrzu, który groził mu, ponieważ odmówił wykonania rozkazów. Oddzieleni od swoich rodziców bracia Nico i Rolf Kamp byli ukrywani przed prześladowcami przez holenderski ruch oporu
w 13 różnych miejscach.
Światowej sławy ilustratorzy Miriam Libicki, Gilad Seliktar
i Barbara Yelin w dialogu
z czterema ocalałymi stworzyli graficzne rekonstrukcje ich wspomnień. Spotkania te zaowocowały powieściami graficznymi, które ukazują temat traumy, pamięci i przetrwania.
Dzięki wystawie główne aspekty projektu stają się dostępne dla szerokiego grona odbiorców. Prezentowane są oryginalne rysunki i inne materiały. Przede wszystkim jednak zobaczyć będzie można proces tworzenia tych historii. W ten sposób widoczny i namacalny staje się centralny aspekt oraz specyficzne, a jednocześnie elementarne podejście do projektu: rozwój relacji pomiędzy ocalałymi a ludźmi opowiadającymi ich historie.
Na potrzeby muzeum wystawę przeprojektowano i rozszerzono. Wystawę można oglądać na terenie dawnych Wodociągów do 31 lipca 2024 roku.
Wydarzenie jest częścią programu obchodów 79. rocznicy wyzwolenia kobiecego obozu koncentracyjnego
w Ravensbrück.
Pełny program wydarzenia można znaleźć tutaj.