Wśród kwestii związanych z konserwacją mówiono m.in. o zakończonych pracach przy dachu budynku byłej komendantury oraz stolarki okiennej w Bloku 11 na terenie byłego obozu Auschwitz I, konserwacji ruin krematoriów oraz budynków murowanych na terenie byłego Auschwitz II-Birkenau, a także zbliżającym się otwarciu nowego laboratorium mikrobiologicznego
w Pracowniach Konserwatorskich Muzeum. Dyrektor poinformował także, ze względu na konieczny remont powojennej struktury dachu w historycznym budynku sauny na terenie byłego obozu Auschwitz II-Birkenau, budynek ten będzie przez dłuższy czas zamknięty dla odwiedzających.
Oprócz tego członkowie MRO wysłuchali prezentacji dyrektora Piotra Tarnowskiego dotyczącej działania Miejsca Pamięci na terenie byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego Stutthof.
Wśród najważniejszych wyzwań dyrektor Tarnowski wymienił prace nad nową wystawą stałą - której koncepcję przedstawił on członkom MRO - a także utworzenie odpowiedniej infrastruktury służącej odpowiedniej obsłudze zwiększającej się liczby odwiedzających.
Natomiast o działaniach Muzeum Piaśnickiego w Wejherowie (oddział Muzeum Stutthof), opowiadała kierująca jego pracami Teresa Patsidis, zastępca dyrektora Muzeum Stutthof.
Po obradach członkowie Rady zwiedzili również wystawę główną Muzeum II Wojny Światowej, a także wzięli udział w uroczystości ponownego odsłonięcia Pomnika Kindertransportów przed Dworcem Głównym w Gdańsku, który upamiętnia transport ratunkowe żydowskich dzieci do Wielkiej Brytanii przed II wojną światową z terenów opanowanych przez Niemców. Pomnik autorstwa Franka Meislera odsłonięty został w maju 2019 r., jednak kilka miesięcy później musiał zostać zdemontowany ze względu na remont budynku dworca.
Drugiego dnia posiedzenia członkowie MRO zwiedzili teren byłego niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego Stutthof.
Podczas 37. posiedzenia Międzynarodowa Rada Oświęcimska przyjęła uchwały o następującej treści:
Uchwała nr 1
Międzynarodowa Rada Oświęcimska dziękuje Państwowemu Muzeum Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu za natychmiastową i adekwatną reakcję w obliczu instrumentalizacji tragedii tych, którzy cierpieli i ginęli w niemieckim nazistowskim obozie koncentracyjnym i zagłady. Rada z całą mocą potwierdza, że niedopuszczalne nadużywanie obrazów i symboli, skojarzeń i faktów dotyczących Auschwitz i Holokaustu – przez jakąkolwiek stronę sporu politycznego – uwłacza Ofiarom i uderza w fundament Pamięci.
Wzywamy wszystkich uczestników życia publicznego do szczególnej wrażliwości, rzetelności i odpowiedzialności w kwestiach związanych z Holokaustem i wszelkimi innymi przykładami niemieckiego ludobójstwa w czasie II wojny światowej.
Uchwała nr 2
Międzynarodowa Rada Oświęcimska otrzymała w przeszłości zapewnienia Rządu RP o woli przekazania na rzecz Państwowego Muzeum Auschwitz-Birkenau całości terenów znajdujących się między tzw. drogą odbarczającą w Brzezince i granicami Miejsca Pamięci. Nie zostało to jednak zrealizowane – jak zapowiadano – w ramach Oświęcimskiego Strategicznego Programu Rządowego. Naganna sytuacja ustawienia budki z lodami niemalże u progu strefy ochronnej Auschwitz II-Birkenau wskazuje, że należy możliwie szybko doprowadzić do przekazania ww. terenów na rzecz Muzeum oraz wesprzeć Muzeum finansowo w celu dokończenia widocznego odgrodzenia terenów chronionych przez tę instytucję od terenów zewnętrznych, podlegających standardowym przepisom prawa. Rada prosi wszystkie właściwe władze rządowe i samorządowe o współpracę w tym celu. W opinii Rady jest to jedyne rozwiązanie, pozwalające uniknąć potencjalnie konfliktogennego rozszerzenia obowiązującej strefy ochronnej.
Uchwała nr 3
Międzynarodowa Rada Oświęcimska przypomina, że wolność badań i wypowiedzi naukowych – w tym dotyczących Auschwitz i Holokaustu – stanowi nieodzowny warunek dążenia do prawdy. W tym zaś dążeniu realizuje się jedno z naszych kluczowych zobowiązań do godnego upamiętnienia Ofiar. Rada kategorycznie sprzeciwia się próbom ograniczenia wolności tych badań, potępiając w szczególności skandaliczne przypadki stosowania przemocy. Jedyną podstawą dla rozwiązywania sporów o przeszłość jest wolna, nacechowana wzajemnym szacunkiem i rzetelna debata naukowców, do czego Rada wzywa badaczy tematyki Holokaustu i II Wojny Światowej.