narzędziom kartograficznym możliwe jest wyszukiwanie oraz publikowanie artykułów na wiele tematów, takich jak np. struktury społeczne w getcie, sieć pomocy Żydom ukrywającym się w Warszawie oraz historie poszczególnych osób prywatnych. Baza umożliwia także prowadzenie dalszych pogłębionych analiz historycznych, socjologicznych, psychologicznych i kartograficznych, poszerzając w ten sposób dostęp do źródeł odnoszących się do tematyki Holokaustu oraz naszego pojmowania tamtych wydarzeń. Jednak baza getto.pl to przede wszystkim brama umożliwiająca dalsze badania archiwalne, stanowiąca nieocenione źródło informacji na temat Holokaustu oraz losów największej żydowskiej społeczności w Europie przed drugą wojną światową, przyczyniające się do tworzenia cyfrowego obrazu współczesnej kultury pamięci. Dzięki zebranym danym oraz wyszukiwarce, w jaką wyposażono bazę, udało się ustalić, że szczegóły przedstawione w świadectwie zacytowanym na początku tego artykułu przypominają wydarzenia w szwedzkiej książce z 1983 roku Dagar i Warszawa 1940-1945. Minnen från tiden i gettot och utanför murarna(Dni w Warszawie 1939-1945. Wspomnienia z czasu przebywania w getcie i poza murami). Szybkie porównanie przywołanego świadectwa oraz książki w polskiej wersji językowej nie pozostawia wątpliwości, że wyszły one spod pióra tej samej osoby, a była nią Zofia Brzezińska. Dzięki wsparciu technologii cyfrowej świadectwo nr 302/21 przechowywane przez ŻIH nie jest już opatrzone słowem „anonimowe”.
Świadectwo Zofii Brzezińskiej „Nie widziałam szans na przetrwanie, więc zaczęłam pisać” z Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego zostało opublikowane w języku angielskim przez Instytut Yad Vashem w 2020 roku.
Nowa wersja Bazy Danych getto.pl wraz z interaktywną mapą zostały sfinansowane w ramach grantu naukowego polskiego Narodowego Centrum Nauki, „Ukrywanie się w Warszawie po „aryjskiej” stronie, 1940-1945” oraz grantu Fondation pour la Mémoire de la Shoah (projekt „Żydzi ukrywający się w Warszawie po „aryjskiej” stronie, 1940-1945”). Prowadzenie prac oraz dodawanie nowych funkcjonalności możliwe jest dzięki grantowi polskiego Narodowego Centrum Nauki „Między Pomocą a Niebezpieczeństwem: Ukrywanie się po „aryjskiej” stronie Warszawy 1940-1945 – Faza II”. Rozwój, kontynuacja, darowizny prywatne.
Polskie Centrum Badań nad Zagładą Żydów zostało utworzone 2 lipca 2003 jako sekcja Instytutu Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. To pierwsza i jak dotąd jedyna instytucja naukowa w Polsce działająca wyłącznie w tematyce studiów nad Holokaustem. Centrum zajmuje się koordynacją projektów badawczych i edukacyjnych, grantów, seminariów, konferencji i warsztatów oraz publikuje książki i artykuły polskich autorów, jak również tłumaczenia prac w innych językach. Od 2005 roku Centrum publikuje także czasopismo akademickie Zagłada Żydów. Studia i Materiały (www.zagladazydow.pl). Centrum jako Stowarzyszenie jest także członkiem EHRI od czasów EHRI-2 (2015).